A SINGLE IN LOVE   Column S1NGLE MAGAZINE

Hee hallo, wat is dat nou? Word ik toch onlangs in mijn behoorlijk naaste omgeving geconfronteerd met een verliefde single. Heeft deze man, na een jarenlang traject van liefdesschijnbewegingen, amoreuze schipbreuken en net-niet verkeringen eindelijk de verlossende status van ongebonden held bereikt, dreigt het toch weer helemaal mis te gaan.
De betreffende knaap loopt dwaas zingend door de stad, waarbij trams tingelend opzij springen, staart een kwartier naar een bepaalde foto, went zijn welbespraakheid aan voor het behandelen van nog maar één onderwerp, negeert met tegennatuurlijke volhardingde prachtigste flirtende vrouwen en sms't zich giechelend een RSI-hand.
Het is niet om aan te zien, zijn omgeving is geschokt, maar heeft zich maar te verzoenen met zijn tijdelijke zwakzinnigheid. En hij deed het zo leuk als coole single. De vaste verkering afgeschaft, nooit meer schuldgevoel over vreemdgang, elke dag een nieuw surprisemenu en als hij eens geen trek had, dan bleef hij gewoon lekker thuis. Helemaal in vrede met zich zelf, niks niet zielig meer, als onbereikbare prooi voor zijn groeiende schare fans. Want zijn onafhankelijkheid maakte hem almaar aantrekkelijker voor de 'babes'. Ze klopten aan zijn deur, steeds geestiger, intelligenter en mooier, maar o wat bleef hij laconiek onder zijn nieuwe status als part-time sekssymbool.
Voorbij waren de jaren als bedelaar om aandacht en een beetje sex. In de supermarkt van de liefde shopte hij met steeds grotere precisie en beheersing. Nam alleen wat hij zelf wilde, niet als een wrede liefdestiran, maar als de charmante bon-vivant, zacht en warm van nature, maar stoer en streng als het moest. En het moest af en toe. En hoe! Hij leek zijn bestemming te hebben gevonden. Hij moest ook lachen om het succes dat hem na al die jaren van angstig vast relatieverkeer opeens ten deel viel. Hij raakte bevriend met de eenzaamheid die in zo'n bestaan onvermijdelijk af en toe op bezoek komt en oorgetuigen hebben hem termen als 'noodzakelijke onthechting' en 'volwassenwording' in de mond horen nemen.
Tot die ene avond. We zullen haar naam niet noemen, noch het etablissement waar zij hem vanaf een barkruk met een vrolijk spottend lachje gadesloeg in zijn drukke gedoe. Niet de lokatie waar hij, toen nog door blinde drift gedreven, haar voor het eerst trachtte te kussen. Hoe ze vervolgens géén telefoonnummers uitwisselden. Hoe ze elkaar na enige tijd begonnen op te sporen, de middernachtelijke baltsgesprekken over de telefoon en de mailgedichtjes waarmee ze elkaars dag versierden. De schokkende ontdekking, inmiddels in elkaars gezelschap, niet meer te kunnen ophouden met het strelen van elkaars lichaam en geest. Ach, singles van Nederland, willen wij dit eigenlijk allemaal nog wel horen? De oververheugde avonturen van deze afvallige en zijn ranzige frases over 'op één lijn zitten', 'soulmates' en de allesverzengende oneliner 'het klikt tussen ons- en dat is een understatement.'
Maar ja, wat doe je eraan? Het mag allemaal van de wet. De man heeft tenslotte een eigen leven en hij heeft recht op zijn eigen fouten en heldendaden. We kunnen niets anders doen dan hier zijn situatie als veelzeggend voorbeeld tentoonstellen. Doe er je voordeel mee.
Maar ergens gun ik het hem wel.

Marcel Verreck