Luisteraars, ik ben een gulzig mannetje, ik wil niets missen, dus u begrijpt, ik zit morgenavond met een bloknoot voor de buis om cijfers te geven aan alle landen. Want het is weer tijd voor het Eurovisie Songfestival, een gebeurtenis, die de burelen van de NCRV heeft doen leeglopen. Maar ook de schaarse heteroseksuelen bij onze omroep, Sjors Fröhlich en ikzelf, delen het enthousiasme voor deze liedjeswedstrijd. En de rest van de wereld is ook gek geworden. Het wereldleed schuift op de achtergrond, dat zag je al vorig jaar, toen Enschede ontplofte en de Nederlandse televisie pas uren later besloot het Songfestival van de buis te halen. Ook nu wordt het nieuws gedomineerd door wetenswaardigheden over onze troef, de blootvoetse Michelle. Er was namelijk een ramp gebeurd: op plek des songfestivals kon men nergens een schminktafel voor Michelle vinden. Maar gelukkig, zo meldde het bericht, bleef Michelle opvallend rustig onder de hele situatie. Wat een opluchting! Als nu alles maar goed gaat met de pedicure. Laat ik maar meteen overgaan tot de prognoses. Turkije wordt vertegenwoordigd door een Rotterdamse imam, van wie wij sedert kort hooguit de initialen prijs mogen geven. Met zijn lied 'Jullie zijn allemaal ziek' zal hij in Kopenhagen niet al te veel succes hebben, al strijdt hij ongetwijfeld mee om de prijs voor de opvallendste jurk. De Belgische Mathilde schept ook verwachtingen. Met haar in nauwelijks verstaanbaar Vlaams gezongen liedje: 'Oe is het mogelijk? Flip et mij zwanger gemoakt'. Bruidegom Flip vormt het achtergrondkoortje. Zijn tekst is toepasselijk: domdomdomdom.
Argentinië gooit natuurlijk de bevallige Maxima in strijd en zij komt met een liedje dat, zoals het hoort bij het songfestival, heel erg op het Belgische nummertje lijkt: 'Ik was een beetje dom'. Het liedje gaat over een meisje dat de liefde aan de andere kant van de wereld zoekt en uiteindelijk in de klauwen valt van de kledingadviseuse van haar schoonmoeder. Met alle desastreuse gevolgen vandien. Op die manier hoeft er geen tulp op de Keukenhof naar haar genoemd te worden, zo wordt zij er zelf één.
Bram Peper doet op eigen titel mee, want er is niemand die hij nog kan vertegenwoordigen, maar hij maakt wel veel kans in het zwoele roze Kopenhagen met een cover van de beroemde hit van de Village People: KPMG!gaat mij betalenKPMG! Ik kom het halen! 'tVonnis is geveld!Ik wil smartengeld! Want ik ben niet uitgeteld! Als ze gaan dokken, ja de KPMG etcetera
Ook zou er een smartlap-duet te horen zijn van het duo Melkert en Kok onder de titel 'Even slikken', ware het niet dat het tweetal Davids-de Boer dezelfde titel al had geclaimd.
En minister Korthals had een liedje over Mink K., maar dat wordt een instrumentaaltje, want tekst is uit den boze, net als bij de inzending van Groot-Britannië. De Engelsen, die door de MKZ en BSE-crises dun in hun songfestivalzangers en zangeressen zijn komen te zitten, hadden de comeback voorzien vanuit Brazilië van Ronnie Biggs met zijn lied : Waar zou ik zijn zonder de trein? Maar ja, de oude boef blijkt niet te kunnen zingen, op zich haast een voorwaarde om aan het Eurovisie Songfestival mee te doen, maar zelfs ook helemaal niet meer te kunnen praten en bovendien zal het eeuwig genepte Scotland Yard hem niet nog een keer uit de lik laten ontsnappen. En laten we eerlijk zijn, Ronnie Biggs, is natuurlijk een naam uit het verleden. Toen de treinen nog stopten door toedoen van treinrovers en niet door de spoorwegen zelf.
Mijn vrienden van de 'Onedayfly' had ik graag zien deelnemen, maar ja hun single werd van de week gelanceerd en een eendagsvlieg is een eendagsvlieg. Hetgeen ons brengt bij onze Nederlandse eigen Michelle. Veel succes meid, ik geef je weinig kans, want het liedje is mooi en goedgezongen en bovendien ben je als eerste, en dan, zo kon mij de laatst overgebleven NCRV-medewerker(afdeling godsdienst) vertellen, geldt: de eersten zullen de laatste zijn. Beslis alleen nu alvast of je bij de nazorg gebruik wilt maken van de Cliniclowns of de Pleisterclowns. Want die slaan elkaar het ziekenhuis uit en dus ook weer in. En dan ben jij, Michelle out, maar well on your own!

Marcel Verreck