13-4-2001 |
|
1 OP DE MIDDAG (NCRV) AKTUELE COLUMN
Luisteraars, ik ben een gulzig mannetje, ik wil niets missen. Dus ook een
bijzondere dag als deze niet. Want hoe vaak komt het voor dat we een Goede
Vrijdag de 13e hebben. Geloof en bijgeloof die elkaar omarmen, hartstikke
leuk voor de statistieken, maar we hebben hier wel te maken met noodlot in
het kwadraat. Daarom zou ik de luisteraars willen zeggen: doe het vandaag
rustig aan, een beetje zoals de gemeente Volendam die invloedrijke figuren
uit het dorp moet controleren op onwettige activiteiten, heel rustig aan dus
en kijk goed uit. Blijf thuis, zou ik eigenlijk willen zeggen, maar ja,
omdat al die spoorbonden allemaal hun eigen stakingen hebben, hebben veel
mensen al vanaf vorige paasvakantie. De tijden van het Wilde Westen keren
zowat terug, al raakt het beroep cowboy steeds minder in zwang, maar het
reizen op zich is weer een avontuur. Zelfs in ons kleine land, er is
eigenlijk maar één bestemming waarvan je zeker weet dat je er komt en dat is
de file.
Trouwens, luisteraars, zitten jullie goed in de file? Wekelijks probeer ik
de gemeenschapszin in de file wat op te krikken door middel van een aantal
speelse exercities. De oefening van vandaag luidt: doe uw raampje omlaag en
imiteer in de richting van uw buurman een koe, desnoods een gekke koe. Want
dit oerhollandse geluid moeten wij blijven horen, ook nu de weiden steeds
leger worden. Let echter wel op: ziet u uw buurman geen koebewegingen terug
maken, maar hoort u wel animale geluiden, dat is dat waarschijnlijk de geit
in de kofferbak die hij uit een besmet gebied aan het smokkelen is. En dan
moet er actie ondernomen tegen deze vuile geitSvuiligheid.
Want het schijnt dat Friesland op deze wijze besmet is geraakt vanuit de
eerste brandhaard, het plaatsje, wij hebben ons als cabaretiers lang
ingehouden, maar nu zeggen we het dan maar hardop: Oene!
Jajaja, mensen dat is lachen, een collega van mij vertelde deze grap in de
nieuwe schouwburg van Hoorn en daar ging het dak eraf.
Goede Vrijdag en vrijdag de 13e op één dag en ik zoek zoals Sonja Barend
heel vroeger wanhopig naar Goed Nieuws als tegenwicht voor het leed. Goed
nieuws voor de anti-Schiphollobby. Er is een probaat middel om het
overlastgevende vliegverkeer stil te leggen: bestel een hamburger. Goed
nieuws. Er is geen ruzie meer bij schaatsploeg DSB, nu Olympisch kampioene
Marianne Timmer door de trainer is weggepfrommerd.
Goed nieuws uit de Philipijnen: daar is een Siamese tweeling met succes van
elkaar geopereerd. Het zorgde tegelijkertijd voor een primeur. De Siamese
Philipijntjes zijn de eerste mensen die al voor hun eerste huwelijk
gescheiden zijn.
Maar verder is het toch vooral vrijdag de 13e. Het wordt Pasen, Nederlanders
moeten las ik in de krant in twee dagen 1,2 miljard gaan uitgeven, dat zijn
de harde eisen van de consumptiemaatschappij, maar waar moeten ze dat
doen,want het land is nu al eivol. Straks is elk vervoersverbod
achterhaald, want je komt gewoon nergens meer. Neem dan de fiets, wordt er
gesuggereerd, maar ja dat is ook een tijdrovende aangelegenheid, dat hebben
we gezien in de Ronde van Vlaanderen en Gent-Wevelgem: de Nederlanders komen
altijd net te laat. We moeten er gewoon even doorheen, even doorbijten,
straks is het koninginnedag met Alex en Maxima, die momenteel door de
Britse prinses Sophie wordt ingewijd in de kneepjes van het royale leven.
Sophie aan wie door een undercoversjeik allerlei compromitterende
opmerkingen werd ontlokt. Undercoversjeik, jaja, Ralph Inbar goes
international en ik vrees dat Maxima ook niet veilig voor hem is. De grote
vraag bij al deze perikelen is: hadden wij dit vooraf niet kunnen weten.
Het antwoord luidt: Ja. Als we het maar aan Cor Boonstra hadden gevraagd.
Want die schijnt voorkennis der zaken te hebben. Door toedoen van zijn
vriendin, of nou vriendin, hij zelf spreekt over een kennis, of eigenlijk
nog geen kennis op dat moment, een voor-kennis. Maar ja, wat heb je er nu
aan? Want zoals de Master aller Masterclasses het formuleert: Als het kalf
geruimd is, dempt men de beerput. Dat zijn dingen wie je weet.
Ik wens u een behouden thuiskomst.
Marcel Verreck
|