(LOEI) Ik dacht laat ik eens een geluid laten horen, dat je de laatste tijd niet zo vaak meer hoort. Een positief geluid. Want het is lente! En daarom, dacht ik, is het tijd voor een positieve column. Want, laten we dat niet vergeten, de wereld is vol wonderen. Neem Felix Meurders, 59 jaar, maar wat een geweldige man! Wat een imponerende reus! Als ik Felix zie word ik altijd blij. Of liever gezegd dan moet ik altijd lachen. En daar wordt te weinig aandacht aan besteed in deze wereld, waarin het nieuws altijd slecht moet zijn, de toekomst somber en de goede bedoelingen ver te zoeken. Neem nou zo'n huwelijk tussen die Laurentijn en die Constantien. Of omgekeerd. Het is toch geweldig en hoopvol dat zulke mensen elkaar toch vinden. Hij met zijn lekkere bebrilde bolle toet en zij met een paar wenkbrauwen die doen vermoeden dat niet de wel op- maar niet uitgeruimde Brinkhorst haar natuurlijke vader is, maar Willem van Hanegem. Maar een schitterende gedoe met prinsen, prinsessen en andere Maxima en niet in het minst van roekeloze hoeden voorziene types als Annemarie Jorritsma. Vandaag maken zij een rijtour door Den Haag, hartstikke mooi, hoewel dat eigenlijk nog romantischer had gekund. Immers Den Haag heeft vele mogelijkheden zoals bijvoorbeeld een gondeltocht door de tramtunnel. Nog meer goed lente nieuws: Prins Flip van België heeft gescoord. Het is jammer dat de Belgen dit jaar niet aan het EurovisieSongfestival mochten meedoen, want ik had zijn vrouw Mathilde graag het volgende lied horen zingen: Oe is het mogelijk. Flip et mij zwanger gemoakt! En dan prins Flip in het achtergrondkoortje, met een heel toepasselijke tekst: domdomdomdom! Als prins Flip zich kan voortplanten, dan is alles mogelijk. Je moet het positief zien. Positief. Dat is het slagwoord. Neem Edgar Davids. Als er iemand opeens positief is, dan is het Davids wel. Toen ze hem om een reactie vroegen op de uitslag van de contra-expertise schijnt hij ontdaan te hebben gezegd: ja, dat is even slikken.
Maar Edgar bekijkt het positief, hij gaat vechten voor zijn carrière. Deden ze dat ook maar bij Ajax. Die verliezen tegenwoordig alle thuiswedstrijden. Waarom? Er schijnt een goede mat te liggen, alleen zijn ze nu helemaal niet meer gewend om op gras te spelen. Ajax staat nu godbetert op het niveau van een club als FC Utrecht. Overigens heel positief dat het zo goed gaat met Utrecht. Die hadden vroeger zeer beruchte supporters die op speeldagen met hun hooligangedrag het hele NS-treinverkeer in de war gooiden. Dat doen ze nou niet meer. Dat is ook niet nodig, want dat doet de NS tegenwoordig allemaal zelf. Maar genoeg over de NS, want dit is een positieve column. Het ging over voetbal, en wat was die Uefacupfinale tussen Liverpool en Alaves een heerlijke positieve wedstrijd. Met heerlijk positief commentaar van Johan Cruijff: 'Kijk voetbal is dus een leerproces, dat is een spel wie je dus met je hoofd speelt, dat weet je. Dan heb je dus Jordi, wie dat ook dus ken, wie dus de bal met zijn hoofd in dat doel kopt, en dan is er een jongen van zijn elftal, wie dat dus gezien heb, wie dus ook die bal in dat doel kopt, maar wie is dus even vergeten is dat ze dus van speelhelft zijn gewisseld. Ja, dan verlies je dus, maar dat is het leerproces, da's logisch.'
Kijk, zo hoor ik het graag. De positieve benadering! Leve de lente! Ruud Lubbers komt als vluchtelingencommissaris opeens met een progressief, geëngageerd geluid. Van Boxtel breekt een lans voor economische vluchtelingen. En zie Maxima is in mum van tijd Nederlandse. De Imam heeft zijn excuses aangeboden, al zou dat ook kunnen zijn, omdat hij na het smadelijke verlies van Michelle op het Songfestival zijn wraak op de homo's als voltooid beschouwt.
Blijft over George Bush. Positief is de wetenschap dat in de grootste zogenaamde democratie ter wereld een zwakbegaafde tot president gekozen kan worden.
Maar blij kan ik van deze mentaal gehandicapte niet worden. Het is een arrogante, ultraconservatieve, asociale, milieuvervuilende, oorlogsbevorderende missing link. Een schandknaap van het grootkapitaal, een klootzak waar zelfs het ergste lente gevoel niet tegenop kan. Er valt weinigs positiefs in te zien. Ja, één ding. Als ik deze lente op straat loop en ik zie al die pijnlijk mooie meiden langs de gracht die mij in een wanhopige bekoring voeren, vanwege hun onbereikbare nonchalante gratie, dan prevel ik de naam George Bush, kalmerende kamfer voor de onrustige geest en het ontembare lichaam, maar wel een paardenmiddel. Net als die Annemarie Jorritsma trouwens. Die heeft ook een paardenmiddel.

Marcel Verreck