Waar ben ik in Godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een onwaarschijnlijk tijdstip? Ik weet dat het dierendag is, en dat dieren, om het maar even zacht te zeggen, geen langslapertjes zijn, maar om nou uit solidariteit met die beesten ook op dit soort uren uit mijn mand te klimmen, afijn, ik ben er, in ieder geval lichamelijk en dan ook nog omringd door moderne sekssymbolen als Rob Stenders (in tanga), John Jones (naakt met een botje door zijn neus) en The London Knights (commentaar overbodig). Het is dierendag, of zoals het hier vandaag heet: kippetjesdag, en dat vind ik een dubieus verschijnsel. Hypocriet, want er wordt vandaag maar een beperkt aantal diersoorten in de watten gelegd. De katten, honden, hamstertjes en paarden (laten we zeggen het Rijke Westen van het Dierenrijk) worden vertroeteld, maar hoe zit dat met de hyena, de rioolrat, de vogelspin en de poepvlieg?! Die hebben het vandaag echt niet veel makkelijker dan normaal. Om over de kwallen maar te zwijgen.
Dat zeg ik nou wel, maar ik moet het natuurlijk wel even over het CDA hebben.
Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? Dat zag je Jaap de Hoop Scheffer denken, toen hij zogenaamd stralend lachend op de achterste bankjes van de kamer plaats nam. Het deed hem allemaal niets. In Rotterdam zeggen ze dan: ik lacht om niet te huilen. Eindelijk dacht Jaap wat wij al die jaren dat hij fractieleider was hebben gedacht: Hoe is die man daar in Godsnaam terecht gekomen?
Dan werd Jaap, die normaal gesproken best een aardige man is, voor de televisie geïnterviewd en dan veranderde hij in een verwilderd konijn in de koplampen van een aanstormende auto. Jaap heeft Dierendag dus niet gehaald, dankzij de medechristen Van Rij, wiens naam ook al blijkt geeft van konijnachtige driften. Van Rij! De man wilde zo graag dat zijn vrouw van pure ellende lesbisch is geworden. En nu voelen de andere christenbroeders zich door Van Rij zo gefuckt dat ze hem stuurloos de duinen in hebben gezonden. Het nieuwe opperkonijn van het CDA, met bijbehorende tandjes, heet Pieter-Jan-Pieter-Pieter-Jan-Jan-Pieter Balkenende, ook niet echt een hele opwekkende naam, een balkenende dat is iets waar je een touw om heen knoopt om je te gaan verhangen.
Deze achternaam heeft ook iets ezelachtigs, Balkenende, maar dat klopt niet, aangezien een ezel zich in het algemeen niet tweemaal aan dezelfde steen stoot, en het CDA heeft nu met Jaap de Hoop Scheffer, na Brinkman en Heerma, al zijn derde euthanasiegevalletje te pakken heeft.
Het CDA blijft dus een ware konijnenpartij zijn. Alleen gaat het vermenigvuldigen van de kiezers niet meer zoals vroeger, toen paus en dominee de gezinsuitbreiding vanaf hun kansels aanmoedigden. Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? Je kan het niet aan haar zien, maar onze Máxima moet dat toch denken als ze als een Argentijns prijsdier door een botergeile burgemeester door weer zo'n verregend oudhollandse stadje wordt gesleurd. De arme vrouw, die vroeger nog gewoon fatsoenlijk van het werken een muisarm kreeg, heeft nu ondertussen van het zwaaien RSI gekregen. Al heeft ze geluk dat haar gebroken beentje vrijwel geheeld is. Toen ik haar van de zomer naast prins W.A. zag strompelen, dacht ik, die Máxima had blijkbaar aan één kruk niet genoeg.
Wat zou ze er nou van opsteken? Van zo'n tournee? Toont mijn collega Andre Manuel met zijn blote kont het ware gezicht van Twente, dan krijgt ze dat niet eens te zien, omdat hij bij het eerste streepje bilspleet al gearresteerd wordt. Waren veiligheidsagenten maar altijd zo alert, maar goed laten we het daar maar niet meer over, want het is dierendag. Hoewel, Osama Bin Laden had op 9 september zijn stiefmoeder gebeld en gezegd: over twee dagen gebeurt er iets en dan zul je een tijdje niets van mij horen. Dat laatste was niet helemaal goed ingeschat.
Want het is dierendag, en het schijnt dat de oorlog op punt van beginnen staat. Door een brute aanval is het Westen één van zijn klassepaarden kwijtgeraakt, en eeuwen zogeheten beschaving kunnen niet voorkomen, dat dit verlies gewroken moet worden, waardoor er ook vele kansarme diertjes, ploeterende wormpjes, zwoegende schildpadjes en onzelieveAllah-beestjes zullen worden gedood.
Dierendag. Daar zit je te rillen met je huisraad op een top in het Afghaanse hooggebergte, de laatste magere geit aan het spit, en de nieuwste huisdieren dienen zich aan: bacterieën, virussen en bloedzuigers. Ik kan me voorstellen dat je dan denkt: Hoe ben (of bin) ik in Allahsnaam hier terecht gekomen?

Marcel Verreck