Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een ondoorzichtig tijdstip. Ik ben in ieder geval niet in de studio bij Rob, Erik en meisjes. En al helemmaal niet bij Fred in de taxi!Maar waar dan wel?
Niet in Kaboel in ieder geval, hoewel ik daar sinds kort als man zonder baard wel weer welkom ben. De Tali -en hun achterban zijn verdreven, en dat geeft een enorme impuls aan de Afghaanse kappersindustrie. De baarden vliegen eraf en bij de vrouwen mogen de sluiers omhoog, behalve bij vrouwen met een baard. Kaboel viert feest en de Amerikanen in samenwerking met onze dappere dodo Frank de Grave zorgen voor het vuurwerk.
Ik heb me wel bezorgd afgevraagd of die knip -en scheerrage niet bedreigend zou zijn voor onze eigen consumenten-fundamentalist: Sinterklaas. Ik heb gehoord dat zijn baard permanent bewaakt wordt door een aantal security-functionarissen, donkere figuren met een pofbroek aan en een zodanig kwispelende roede, dat je alleen maar mag hopen dat Joop Schafthuizen niet in de buurt is. Joop Schafthuizen, zoals wij allen weten de knapenminnende vriend van de Grote Volksschrijver Gerard Reve, die na de mislukte Prijsuitreiking door níet koning Albert slechts het bijbehorende prijzengeld overgemaakt krijgt. En die dus wellicht in het vervolg Giro Reve genoemd zal worden.
Waar bevind ik mij luisteraars? Niet in één van de grotten van Osama Bin Laden, want die worden nu door de Kaboeldozers van de Noordelijke Alliantie geruimd.
En ik zit ook niet in een vliegtuig, en wat dat betreft ben ik niet de enige. Na weer een verschrikkelijke ramp in New York, dit keer met zogeheten 'gewone doden' wil er niemand meer de lucht in, zodat er faillissementen dreigen voor diverse luchtvaartmaatschappijen. Is het de Belgen met hun Sabena voor het eerst gelukt een wereldwijde trendsetter te zijn!
En ik zit ook niet in Zeeland en gelukkig maar, want daar was het van de week niet prettig toeven. De Zeeuwen zaten zonder gas en half november wil het nog wel eens guur zijn in Zierikzee. Dan denk ik aan een Zeeuws plaatsje dat in dit geval voor de hele provincie geldt: Rilland. Er is daar zelfs een station.Kijk maar na op de kaart, station Rilland-Bath. Dat Bath klopt ook wel, want de Zeeuwen hadden geen gas, maar wel water, al was dat gelukkig een stuk minder dan in 1953. Toen er nog geen partijen waren als Drijfbaar Nederland, met asielzoekersvriendelijke leuzen als: Houd Zeeland blank! Na die Watersnoodramp hebben ze in Zeeland de schitterende Deltawerken gemaakt. De Oosterscheldedam bijvoorbeeld, wat een mooi ding! Een typisch Nederlandse vinding: Dicht en toch doorlaatbaar. Een voorbeeld van goed Hollands gedoogbeleid. Het zeewater mag eigenlijk niet binnen, maar ja, als die golven nou bij vloed zo nodig willen, dan gedogen we dat. Die Deltawerken waren trouwens vele malen duurder dan begroot, maar je hoort mij niet zeggen dat er hier ook sprake is van een schaduwboekhouding die het daglicht niet kan verdragen. Bovendien vind ik: een goed stuk werk mag best wat kosten. Als ik met de trein door de Schipholtunnel rijdt, als-ie rijdt tenminste, dan weet ik dat ik me in ieder geval in een goudmijn bevind. Dus dan wil ik me daar dan wel in schikken.
Waar ben ik, luisteraars? Niet op een Wastelandparty in Zaandam, want daar was ik van het weekend al. Binnen was het wel lekker warm, maar als je buiten kwam brrrŠdaar sta je dan in je ritsloze gulptanga met een plumeau tussen de billen en een acculader aan de tepels.Nee, dat was een leuk personeelsuitje van Stenders Vroeg, al zullen de gemaakte foto's ontbreken op de website van dit programma. Kijk dan liever op www.marcelverreck.nl. Het was een goddeloze bende daar aan de Hemkade, en denk je dat de politie iets deed? Ja, de politie deed zeker wat. De politie deed lekker mee. Onder het motto: die pil past ons allemaal. Maar helaas.
Ik zal maar zeggen waar ik wel ben. In een andere studio. Want ik ben heel druk met het opnemen van een CD met eigen liedjes. Om omwonenden niet te verontrusten moet ik de lokatie geheim houden. Maar volgende week ben ik weer in de Hilversumse grot bij Osama Bin Stenders, Erik Dikebstan en Talifred. Laat ik eindigen met iets heel positiefs. Soms denk je dat de wereld zich naar het einde spoedt. Dat er geen licht is aan het eind van de tunnel, en niet alleen omdat die tunnel voorzien is van een schaduwboekhouding. Dan is het leven kloten van de bok, neemt Maradona afscheid, gaan België en Duitsland wél naar het WK, dan lijkt er niets meer om nog voor te leven. En dan gebeurt er iets onverwachts, iets dat weer hoop geeft, iets dat voor onmogelijk werd gehouden. En dat is nu gebeurt: prinses Laurentien is zwanger.
Op zulk nieuws kan ik weer een week door.

Marcel Verreck