Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? In de lente. Ja hoor, het is voorjaar, hoera!
En het eerste nieuws dat ik in de krant lees is dat de voetballegende Pele zich wereldwijd gaat inzetten voor erectiestoornissen. Dat vind ik moedig! Geen slap gelul, er bovenop, zo'n Pele gaat de zaak even hard maken. Van Pele zelf is namelijk bekend dat hij zijn hele leven al last heeft erectiestoornissen. Al is het bij hem eerder een teveel dan een te weinig aan erecties. Hij heeft vele kinderen bij diverse vrouwen en als het gezegde waar is dat je bij het scoren van een doelpunt orgasmische verrukkingen beleeft, dan weten we wat Pele betreft genoeg, want die maakte er in zijn carrière meer dan 1000.
Het is lente, luisteraars, en Britney Spears is in de stad. Zij schijnt een probaat middel tegen erectiestoornissen te zijn en ik heb haar op tv gezien, een kleindochter van de Dolly Dots met een Micky Mouse-stemmetje. Britney vertelde op de persconferentie dat ze het leuk vond om een beetje in haar hotelsuite rond te hangen en onbeperkt room-service te laten komen. 'Net zoals iedereen,' voegde ze er aan toe. En daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in. Want iedereen op de wereld kan in een luxe hotelsuite rondhangen en de hele dag onbeperkt room-service laten langskomen. Mensen die dat niet kunnen heeft Britney al jaren niet meer gezien, maar misschien dat daarin verandering komt als ze binnenkort Mick Jagger tegen het afgetakelde lijf loopt.
Stel je voor je bent platenbaas bij Virgin en je mag Mick Jagger ontslaan. Mick, we hebben nu 1143 singletjes verkocht en om het kort te zeggen: I can't get no satisfaction. Er wordt op de deur geklopt en wie staat daar: Pele. Maar dit terzijde.
1143 stuks, hoe preciezer, hoe pijnlijker. Maar goed, met dat aantal is mijn nieuwe liedjes-CD 'Van Mars' in een klap uitverkocht. Succesvoller zijn dan Mick Jagger, het ligt nu voor iedereen binnen bereik.
En dan Prins Bernhard, niet iemand die je onmiddellijk met erectiestoornissen in verband zou brengen, maar in de zaak Nieuw Guinea, handelde hij, zoals nu bekend werd, op eigen houtje (bedoeld wordt peniskoker, overigens geen beroep) en wilde hij minister Luns wippen. Allemaal fijn in de doofpot terechtgekomen, toen kon nog niemand weten dat Bernhard het eeuwige leven heeft, zodat hij de onthullingen nog zou meemaken. Dan maar het geheugen van zijn vrouw voorwenden. En dan de Nederlandse politiek, of liever: de Belgische politiek.
Het verschil: in Nederland gooien ze met taarten, in België leggen ze elkaar om. Oud-minister Van der Biest, die de dubieuze politicus (in België een pleonasme) André Cools zou hebben laten vermoorden, sloeg de hand aan zichzelf. In de war. En aan de drank. Ik bedoel dat is politiek. Dat is strijd. Zo moet het. Echt waar, zegt Janneke. Jahoor, zegt Jip. Dus klip en klaar, zegt Janneke. Kort en krachtig, zegt Jip. Daar is Hans Dijkstal, zegt Janneke. Hij is niet blij, zegt Jip. Want hij moet dom doen, zegt Janneke. Wie zegt dat hij dat niet kan, zegt Jip. Wacht even, zegt Janneke, die zin is te lang. Het kan korter, zegt Jip. En wat zegt Rob Oudkerk, zegt Janneke. Kutmarokkaan, zegt Jip. Dat is heel kort, zegt Janneke. Maar wel duidelijk, zegt Jip. En wie is die donkere meneer, zegt Janneke. Dat is Pele, zegt Jip. En wat heeft-ie daar in zijn hand, zegt Janneke. Zijn eigen houtje, zegt Jip. Houtje, zegt de ambtenaar die belast is met het plegen van invallen bij bouwfraudebedrijven, heb je daar wel een bonnetje van? Nee, zegt Pele, want ik kom uit Brazilië. Dikke lul, zegt de ambtenaar die belast is met het plegen van invallen bij bouwfraudebedrijven. Was het maar waar, zegt Pele.
Kortom, het is lente, luisteraars en dat maakt de zaak er niet eenvoudiger op!

Marcel Verreck