Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen, luistervrienden? En op wat voor een verwarrend tijdstip? Ik denk wel eens dat deze tijd een beetje te snel voor mij begint te gaan. Zo stuitte ik tijdens het zappen laatst op een aantal twintigers in een kooi die de kenmerkende emo-taal van zwakbegaafden aan het uitslaan waren. En ik dacht, verdomd, die natuurfilm heb ik eerder gezien, Big Brother is weer in de lucht. Dan zie je wel dat de mens een tragisch sluitstuk van de evolutie is. Waar luipaarden gracieus versnellen, steenbokken dansen op de richels van het hooggebergte, blinde rivierdolfijnen door de stromen van India dartelen (en niet door die van Pakistan ook al zijn ze blind) en een zwaluw in een middag naar Frankrijk zwiert, zien we daar matig articulerende hompen vlees tegen elkaar schurken op een slecht verlicht matras. Allemaal gepresenteerd door de Madame Tussaud-replica van Jeroen Krabbé. Nu ze in Amsterdam grote schoonmaak hebben gehouden op de tippelzone is er misschien ook weer wat blauw beschikbaar om deze overtolligheid op te ruimen. Ik denk eigenlijk dat het is vanwege de associaties met dit sukkelige volk dat 's lands beruchtste arrestant Volkert Śwat eten wij vandaag' van der G. geen cameratoezicht in zijn cel wil. Volkert zelf zwijgt hier verder over, al die flessen vruchtensap waren bepaald geen spraakwater. Misschien moeten we Willibrord Frequin eens een nachtje bij hem opsluiten, als vriend van de familie. Maar het Yorin-Big Brother is inmiddels een totaal overbodig programma, misschien alleen bedoeld om het volk vertrouwd te maken met permanent cameratoezicht op alle straten en pleinen. Toen zapte ik door op zoek naar het nieuwe programma van mijn oude broodheer Jan L. en daarom ook getiteld ŚLouter Lenferink'. Maar Jans nieuwe programma was al uitgelouterd, twee weken op de buis en nu is Jan al verlost van zijn cameratoezicht. Verder zag ik een aangeschoten Anneke Grönloh die Paul de Leeuw nadeed. Het schijnt dat Paul de Leeuw haar nu een proces wegens smaad wil aandoen. Ik snap niet dat Paul zo lelijk over Anneke doet. Ik heb een keertje een filmpje met haar gemaakt en ben toen bij haar thuis geweest. Dat was zeer gezellig en ze schonken er heerlijke wijn.
Ja, wat is dat toch met mensen die altijd andere mensen willen nadoen. Daar komt toch weinig goeds van. Dubbeljoe Bush imiteert zijn vader en wil Irak attaqueren en daarmee de wereld in een nog grotere puinhoop veranderen. En de kleine Bush, door Al Gore van de week Śeen cowboy'genoemd, toe maar Al, zo te horen ben je nog steeds een ruige kerel, de kleine Bush is boos op de Duitsers omdat ze niet willen vechten.
Wat leert men toch weinig van de geschiedenis! Duitsers die niet willen vechten, dat is een gemuteerde diersoort, die moet je koesteren. Tony Blair is wel voor knokken in het Midden-Oosten en toont bewijzen dat Saddam biologische wapens heeft. En je ziet hem denken: O, als die Duitse Groenen maar niet roepen: o biologisch, dan is het goed.
Theo van Gogh heeft geprobeerd Pim Fortuijn na te doen en is daar in één opzicht in geslaagd: binnen de kortste keren is hij onschadelijk gemaakt. Het RTL-syndicaat wil hem niet meer zien. Zijn suggestie dat Mat Herben omgekocht is door de JSF-lobby werd door presentator Harry laat we hem voor de zekerheid Mens noemen al snel gebagatelliseerd: Mat is daarvoor te dom. En Harry Mens geloof ik onmiddellijk, want van domheid heeft hij veel verstand. Van Theo van Gogh naar Miss Universe is een ja toch wel behoorlijke stap, maar hij moet gezet worden, aangezien nu blijkt dat ook deze Russische schoonheidskoningin geen lellebelletje maar een rebelletje is. Zij wenst niet het gedrag van haar voorgangsters te kopiëren: kwam zeven kilo dichter bij Theo van Gogh, werd zwanger en dan niet door toedoen van de organisator, zoals het hoort en moet haar kroontje afstaan aan miss Panama. Ruzie, achterklap, schandaal, het lijkt de PvdA wel. De PvdA, jongens en meisjes was vroeger een vrij grote politieke partij, maar lijkt nu het meest op een Big Brother-huis, waarin iedereen permanent genomineerd is. De aloude Big Brother Wim Kok is vertrokken, zijn opvolger Melkert bleek incommunicado, leuk zo'n spaans woord, dan kan mevrouw Melkert het ook verstaan, maar die wist dat natuurlijk al en wie de nieuwe leidspersoon wordt is onduidelijk. Wel is zeker is dat het onderlinge vertrouwen nog geringer is dan op de beursvloer momenteel. Jaja, dat is de stand van zaken, overal is Hollands Glorie verbleekt, niet gek dat de stoere schrijver Jan de Hartog zich heeft ingescheept voor zijn laatste reis.

Marcel Verreck