Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een onbegrijpelijk tijdstip?
Maar goed ik ben al blij dat het hier geen musical is. Ook al is de omgeving van deze studio niet ongevaarlijk, zoals wij weten. Ik ben nooit een musicalfan geweest, omdat ik het genre zo onecht vindt. Nou, daar hebben ze nu wat aan gedaan in Moskou. Echter kan niet. Ook president Poetin speelde een opmerkelijke rol. We gaan ertegen aan, besloot hij, of om het in toepasselijke woorden te zeggen: we geven gas. Alleen de dosis was niet helemaal juist, blijkbaar hanteren de Russen de gasfles net zoals ze de drankfles hanteren.
Nee musical, het blijft link om er heen te gaan. Dat ondervonden musicalliefhebbers die zondag met de trein naar het theater in Utrecht waren gekomen. Dat werd een nazit in de Stationshal, want de treinen deden mee aan de musicalversie van 'Gone with the wind'.
Ja, zo'n storm heeft altijd iets gezelligs, tenzij je in de haven waait, wat zondag ook een optie was. Ik ben vlakbij zee opgegroeid en koester het geluid van gebulder en gerammel. Zwiepende takken, af en toe een sirene op de achtergrond en de vervelende buurman die zijn proleterige autootje, een stereoinstallatie op wielen, wel onder die boom had geparkeerd en die nu opeens een Smart heeft. Jaja, dat is herfst, veilig binnen bij de kachel en buiten een festival van rottende bladeren. Over rotte bladen gesproken, ik las de Telegraaf, althans de voorpagina en daarop prijkte Prins Bernhard. Hij zei: Waar ben ik in gottesnaam terecht gekomen? Wat is dit voor een maatschappij waarin je winkeldieven kein gebroken neus meer mag bezorgen? Die kerel mag nog blij zijn dat ik nooit in de Albert Heijn ben, omdat ik de dingen meestal krijg toegestopt, maar was ik er geweest, dan was hij er geweest, want schieten, dat verleer je niet.
Tot zover Prins Bernhard, die zoals wij weten zelf onsterfelijk is. Hij was in de Nieuwe Kerk in Delft bij het afscheid van Prins Claus en je kon aan hem zien dat hij dacht: dit gaat mij niet gebeuren. Hij zat in ieder geval voortdurend met zijn hoofd schudden. Het schijnt, zo was te lezen in de Telegraaf dat Bernhard een aktief volger van het nieuws is en regelmatig met deze of gene hoofdredacteur belt om zijn mening te geven. Officieel mag een lid van het Koningshuis geen mening hebben, wat natuurlijk tegen de democratie is, maar dat is de formule van de monarchie in feite ook, al hebben we natuurlijk genoeg lol van het Koningshuis om het voorlopig maar even te houden. Zeker nu Maxima en Willempie straks gaan aantreden. Maar ik vind dat Prins Bernhard vaker aan het woord moet komen. Hij heeft een leeftijd bereikt, waarop je alles mag zeggen. En veel van zijn leeftijdgenoten doen dat ook. En zijn vrouw zal hem ook niet weerhouden, want die hoort alles altijd voor de eerste keer.
Wat zou Prins Bernhard bijvoorbeeld zeggen over het treurigste nieuws van deze week? Ik doel hier niet op de moordpartij in Venlo of over de afloop van de gijzeling in Moskou, of over de LPF die nu werkkampen voor gevangenen wil, al zullen daar uit eigenbelang waarschijnlijk niet alle LPF-leden voor zijn, of dat de Etna ejaculeert, of dat Chirac blèrt tegen Blair en Blair Chirac een Chirac vindt of dat de arme rijken als het aan de PVDA ligt toch niet al hun hypotheekrente meer mogen aftrekken of dat in D'66 een beschaafde aanval op Thom de Graaf is gelanceerd (hebben jullie nou nog niets geleerd van de LPF, kom op D'66, afzetten, handgemeen, afsplitsingen, dat is nieuwe politiek), nee, het ergste nieuws is natuurlijk dat Bassie en Adriaan ermee ophouden. En het allerergste is dat dat pas over een jaar gebeurt. Ik denk dat het commentaar van Prins Bernhard kort zou zijn: waar is mijn buks? Dag Bassie. Dag Adriaan. En dan mogen de clowntjes nog in hun handen knijpen dat ze geen brief van Jeltje van Nieuwenhoven hebben gehad.