30-01-03   COLUMN STENDERS VROEG

Waar zijn wij in Godsnaam terecht gekomen, luisteraars? Op welk een bijzonder tijdstip? Nou, wat denken jullie? In een palindroom. Of preciezer: in een spiegeldatum? Wat is dat nou? Dat is een datum die van voor en van achter uit gelezen hetzelfde is. 30-1-03. Het is maar een weetje. Maar wat een weetje!Vandaag is dus een dag dat alles ook omgekeerd kan zijn. Kijk dus niet vreemd op als de Tweede Kamer er vanavond heel anders uitziet.
30103, dat was het aantal Panorama-abonnees dat Winnie de Jong minstens dacht te hebben verleid, maar helaas, nu de aantallen voorkeurstemmen bekend zijn, rest er op haar plek slechts een lege kruk.nl . Ze was niet aanwezig toen de oude kamerleden werden uitgeluid, en voorzitter Weisglas voelde er niets voor om zijn speech op de damestoiletten te gaan houden.
Hilbrand Nawijn komt wel in de kamer, want hij heeft heel veel voorkeurstemmen gehaald. 16000 of zo. Kan je nagaan, dat er in Nederland 16000 mensen rondlopen die denken: Ja, laat ik eens lekker op Hilbrand Nawijn gaan stemmen! Brr!
Het schijnt dat hij in zijn hoedanigheid als Minister van Deportatie de laatste dagen heel veel wanhoopsbrieven van schrijnende uitzetgevallen heeft gekregen. Als je een wanhoopsbrief aan Hilbrand Nawijn schrijft, dan moet je toch wel heel erg ten einde raad zijn. Dan ben je op zich al schrijnend. Ik zou in het geval van Nawijn willen pleiten voor de invoering van afkeurstemmen die de voorkeurstemmen kunnen neutraliseren.
Afscheid was er deze week ook van Louis van Gaal: amigos de la prensa, yo me voy por el secumpo tiempo. Daar gaan we weer! Fijn dat hij nu beschikbaar is voor een andere club, bijvoorbeeld zijn oude liefde Sparta, want daar werd het Fritz Korbach-effect van een geheel nieuwe inhoud voorzien. De arme Korbach, die Sparta zou komen redden kwam in een korte broek met sigaar en leesbril en een glas whisky het veld en riep nog altijd dronken te zijn van voetbal. Dat was maar half waar. En Van Gaal kan op het Kasteel met zijn werk beginnen en doen wat hij bij Barcelona deed: onmiddellijk allemaal Nederlanders aantrekken, want die zijn ook in de Spartawijk Spangen een bezienswaardigheid. Maar laat ik dit vooroordeel nuanceren, want je kan niet altijd zien of er onder zo'n chador een auto- of allochtoon, of een uitgeburgerde imam zit. Maar de tijden zijn veranderd: 50 jaar geleden: heel Zeeland blank! (Een grapje uit de oude doos)
Want ja toen betrof de Ramp nog heel Zeeland en niet alleen JP Balkenende. Men heeft maatregelen getroffen om een nieuwe Watersnoodramp te voorkomen, voor de zekerheid is er nu maar olie op de golven aangebracht.
En dan Cor van Hout. Die stond in Amstelveen op een taxi van Taxi Direkt te wachten, en dan kan je wachten tot je een ons weegt. Schiet eens op, dacht de voormalige Heinekenontvoerder, en inderdaad men schoot op. Op hem. Dat is nog eens wat anders dan creatieve therapie in de gevangenis. Hij werd getroffen vanaf een motor.
Dat geeft toch een hele nieuwe lading aan het begrip 'pizzakoerier'. De omgelegde crimineel had een ander lievelingsmaal, getuige deze anonieme slagzin tussen de herdenkingsbloemen: Blauwe bonen, dat is waar Cor van houdt.
Van Hout had al twee keer eerder een aanslag overleefd (en dan hebben we het niet over iets fiscaals) en was wat je in dit Big Brother-tijdperk noemt genomineerd. (SMS Cor weg, 1 euro per minuut) Dat hij nu het loodje legde was niet verbazingwekkend, zelfs generaal Couzy en zijn mannen hadden hem niet kunnen beschermen. Al hebben we er nu wél goed ontwikkelde foto's van. Want de pers zat erop. Peter R. de Vries, zijn oude gabber, was snel ter plaatse, het schijnt dat hij zich al in dat Chinese restaurant ophield onder de schuilnaam Petel L. de Vlies.
Maar goed, was Cor van H. ooit voor de rechter gekomen, dan was ook maar de vraag of hij de rechtzaal had overleefd.
En Balkenende heeft met Bush mogen spreken. 'Hello Balkie, gaan we er voor in Irak' 'Nou eh, mister president, I have to talk with Wouter Bush' 'Well that sounds great, Ballekie en doe de groeten aan generaal Couzy!' Genoeg daar voorlopig over. Want het is ook Landelijke Gedichtendag. Dichters lezen vandaag hun poëmen voor in de trein, dat zal dus wel op het perron zijn. Als poëet wil ik hierbij tenslotte ook mijn bijdrage leveren.

De winst voor Likud in Israel was niet te remmen
Tenzij men niet in een stemhokje maar in een bushokje had moeten stemmen

De Koningin keek naar haar volk
En sprak toen wat meewarig:
Het is straks 31/1
Maar ik ben nog lang niet jarig!

Marcel Verreck