13-02-03		COLUMN STENDERS VROEG Waar ben ik in Godsnaam terecht gekomen, luisteraars? Op wat voor een duister tijdstip? Maar ach, wat maakt het uit. Ik zit namelijk in een dip. Over deze column ligt dus ook een dipsausje. Waarom zit ik in een dip? Ten eerste natuurlijk omdat de actie 'Wie wil er in Las Vegas trouwen met Marcel Verreck' nog geen enkele aanmelding heeft opgeleverd. Surf naar www.marcelverreck.nl om de bruidegom te zien, maar misschien heb je dan ook wel meteen het antwoord op de vraag waarom niemand zich heeft aangemeld. Maar ja, morgen is het Valentijnsdag, en dan ben ik op Valentijnsparty van mijn radio-vrienden, wellicht dat er dan gepiekt kan worden. Ik zit in een dip, luisteraars, zeg maar het Annemarie Jorritsma-gevoel. Annemarie Jorritsma, de zwaargewicht van de VVD die na het pak slaag van paars nog paarser in de Tweede Kamer moest gaan zitten. Ze hoopte op iets 'leuks', bijvoorbeeld het kamervoorzitterschap. Maar ja, dan word je verslagen door Frans Weisglas, dat is die kabouter Plop met die rode neus die nu in het parlement hamertjetik speelt. En daartegen het onderspit te moeten delven, dat lijkt me niet goed voor je ego. En dan vervolgens krijg je een nieuwe erebaan: waarnemend burgemeester van Delfzijl! Gefeliciteerd, Annemarie, eindelijk ben je op je plaats. Delfzijl: het enige wat daar voorbij komt is de fiets van de pa van Piet, en dan natuurlijk de wielen van de fiets van de pa van Piet etcetera. Mooi trouwens: een waarnemend burgemeester in Delfzijl, want de burgemeester nam blijkbaar niets waar, anders was het niet zo'n puinhoop geworden daar. Waarnemend zijn, dat is weer een beetje Xander de Buisonjé-gevoel. Want Sjander heeft een sjoon, maar ja, heeft hij ook de moeder? Zij is van zijn escapades nog steeds een beetje over de rooie. En zal Xander met zijn kind ooit de slaapkamer mogen delen, hij is tenslotte een popzanger, al heeft hij nog wel zijn eigen neus. Als we Xander binnenkort in een sluierwinkel betrappen, dan weten we genoeg. Daarover lig ik 's nachts dan te malen, luisteraars, maar dan zeggen mijn vrienden over deze slapeloosheid: joh, daar moet je niet van wakker liggen. En dan hoor ik weer andere verontrustende berichten. De NASA heeft uitgerekend dat het heelal zo'n 13,7 jaar miljard bestaat. Ongeveer hè, ze zitten er hooguit 140 miljoen jaar naast. Dat is nog eens nauwkeurig, onbegrijpelijk dat zo'n ruimteveer kan ontploffen. 140 miljoen jaar er naast zitten, het lijkt een beetje op de jaarcijfers van Philips. Luisteraars, ik zit in een dip. En ik vraag mij af: Zijn er dan helemaal geen vaste waarden meer in het leven? Jawel, er is er één. Clarence Seedorf. Dat is een betrouwbare speler. Ik zag hem gisteren tegen de Argentijnen. Aan Seedorf weet je wat je hebt. Nederland kreeg een vrije schop, Clarence ging hem nemen. En dan roept iedereen thuis of op de tribune: die bal gaat over! En ja hoor, Clarence stelt niet teleur, hij jaagt de bal in de tweede ring. Hartelijk dank Clarence! Nederland won van de Argentijnen, die overigens agressief speelden. Ik vond ze hongerig, maar ja, hongerig, dat zijn de meeste Argentijnen momenteel ook. Verder was er het nieuws dat de Nederlandse spelers van Barcelona níet aan een seksorgie hebben meegedaan. Dat was blijkbaar zo bijzonder, dat ze nou eens níet hebben meegedaan, dat het in de krant moest. Het is van een verwarrende kuisheid, die ik van Patrick en de andere Kluiverts niet had verwacht en die mij aan China doet denken. Het oude zedige China althans, want het moderne China is hartstikke hitsig. De nieuwe bondscoach is om zijn naam aangetrokken: Arie Haan. De Chinezen kezen dus zich scheel, alleen blijken zij een hekel te hebben aan het condoom. Zij houden niet van lubbel. De Chinese mannen verschillen sowieso niet zo erg van ons, want als ze met hun dames mee moeten gaan shoppen, hebben er ook een telinghekel aan. Maar geen nood, de Chinese vrouw kan tegenwoordig een vervangende winkelpartner huren, geen afhaalchinees, maar een zogenaamde meeslofchinees. Willoos meelopen, en dan met Amerika, dat doet mij denken aan de naderende oorlog. De eerste Nederlandse Patriots zijn al naar Turkije gedeporteerd. Ja, denken Nawijn en Balkenende waarschijnlijk, als het met mensen niet lukt, dan maar raketten. Ik word niet vrolijk van die oorlog. Dan kun je op het songfestival wel zingen blue skies are for free, maar ik denk dat de skies boven Bagdad er binnenkort een stuk minder blauw uitziet. Maar de duitsers zijn nog steeds tegen de oorlog. Die hebben trouwens wel vaker smaakvolle oordelen. Ze schijnen op het filmfestival in Berlijn de Nederlandse film 'Ja Schwester, nein Schwester 'erg leuk te vinden. Overigens, voor wie dat niet weet: 'Ja zuster, nee zuster' gaat niet over de wachtlijsten in de thuiszorg. Nederlandse zuster-films zijn trouwens erg populair, neem het bekroonde 'Zusje', maar ook de film Zus en Zo. Die krijgt misschien een Oscar, want binnenkort worden de beeldjes weer uitgereikt. De winnaars zijn nog niet bekend, behalve dan die van de special effects: dat zal wel het Amerikaanse leger worden. Luisteraars, morgen op de Stenders Valentijnparty ben ik ongetwijfeld vrolijker, dus laat ik afsluiten met een positief bericht: terwijl de werkloosheid overal stijgt is er één plek in Nederland waar de werkgelegenheid explosief toeneemt: de aktualiteitenrubriek Nova! Ik wens jullie verder een goeie morgen. Marcel Verreck