13-03-03		COLUMN STENDERS VROEG Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een afmattend tijdstip? Laat ik beginnen met de meest onthutsende opmerking van deze week. Volkert van der G. heeft gezegd dat hij 'de moord op Pim Fortuyn niet nog een keer zou plegen.' Nee, alsof dat zou kunnen. De eerste poging was al meteen raak. En ook een terugkeer van Pim, eventueel na drie dagen, zoals sommigen verwachtten, is ook niet aan de orde geweest. Kwa tumult lijkt het trouwens wel alsof de tijden van Pim zijn teruggekeerd. Het land staat op stelten en ditmaal weer door toedoen van een relnicht. Een relnichtje van de Koningin. Margarita, nooit hoorde we wat van haar en nu is ze zelfs bekender dan Jamai 70 eurocent per sms, zoals zijn volledige naam luidt. Het begon allemaal met Maartje van Weegen die tijdens het huwelijk van W.A. en Maxima opmerkte dat Margarita en Edwin niet aanwezig waren vanwege financiële problemen. O,o,o, Maartje toch. Zou Maartje zoiets nu nog durven zeggen, bijvoorbeeld over Albert Heijn. Want Albert Heijn heeft financiële problemen, dat is wel duidelijk. Maar Albert Heijn is wel aanwezig, althans nog wel. En hoe! Twee beveiligingsmedewerkers van AH in Amsterdam-Oost hebben weer toegeslagen. En hoe! Een winkeldief werd op straat in elkaar gebeukt. Misschien is het wel een alternatieve manier om hun bedrijf aan centen te helpen. Want ze hopen natuurlijk op weer een premie van Prins Bernhard. En prins Bernhard heeft centen over, want die zal ondertussen Margarita wel onterfd hebben. Ondertussen staat Balkenende weer eens met de mond vol paardentanden. Ik heb gisteren de hele dag voor de buis gelegen om speciaal voor jullie het Margarita-debat te volgen. Dat ik daar lag, kwam ook omdat ik de avond ervoor naar het Boekenbal was geweest, want ik doe echt alles om mij voor deze column te documenteren. Op het Boekenbal wordt altijd stevig gedronken, en, ik herhaal het nog maar eens, ik doe echt alles voor jullie luisteraars om zo dicht mogelijk op het nieuws te zitten. De Boekenweek staat in het teken van leven en vooral van de dood, en op het Boekenbal liepen er dan ook heel toepasselijk een hoop oude lijken rond. Je bevindt je daar permanent in een tekening van Peter van Straten. En, o ja, er waren ook nog een paar schrijvers op dit bonte carnaval, maar die herken je pas aan het eind van het feest. Als de menigte door de security naar buiten gedrongen wordt, behoren zij tot de laatsten die met de glazen nog in de hand uit de schouwburg worden verwijderd. Het ging dus over de dood op het Boekenbal, maar het was een vrolijke bedoening. Nee, dan de opening van de boekenweek in Servië. Daar werd de premier omgelegd. Dan doe je nog eens wat met het thema. Ze hadden in Servië al heel veel moeite om een president te kiezen, er kwamen steeds te weinig mensen opdagen werd gezegd, maar zou het niet zo zijn dat het gewoon een beetje moeilijk is om kandidaten te vinden die durven. Het is misschien wat lullig gezegd, maar zo schiet je door je mensen heen. De premier omgelegd, nu Volkert beterschap beloofd heeft, kun je je zoiets in Nederland niet voorstellen. Al werd Balkenende gisteren behoorlijk onder vuur genomen in de Tweede Kamer. Hij begon steeds meer op een opgejaagde kip te lijken. En moest nakakelen wat minister Donner hem voorzegde. Hij had duidelijk de pest in. En kon al het gedoe niet billijken. Billijken, dat zei hij steeds, en tegelijkertijd ging zijn hoofd steeds meer op een blote bil lijken. Ja, de temperatuur liep hoog op in de Kamer, het leken de Hoogovens in IJmuiden wel, want daar bij het staalbedrijf Corus zijn ze elkaar onderling ook aan het afbranden. Net zoals in het college in Oostzaan. Dat is afgetreden vanwege een conflict over de mogelijke oorlog in Irak. Want dat is Nederland, je hoeft de radio maar aan te zetten en je hoort politici in debat over de toestand in verre landen, maar als je wilt weten waarom de Koningin haar aanstaande familie laat onderzoeken en wie weet laat afluisteren, dan verschijnt er een rookgordijn en begint de premier te stotteren en te snotteren als een kip die geruimd moet worden. Margarita en Edwin tenslotte zaten demonstratief op de tribune. Omstuwd door televisie -en radioploegen. Ze beantwoordden geen enkele vraag. Je zag ze wel verbaasd naar al die microfoons kijken en ik las in hun ogen: 'Het lijkt hier wel de Gamma, wat een hoop schroeven!' Marcel Verreck