30-05-03   COLUMN STENDERS VROEG

Waar ben ik godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een verschoven tijdstip? Op vrijdag! Normaal gesproken kom ik hier op donderdag de aktualiteit tot haché stampen, maar gisteren was het Hemelvaartdag, tenminste voor iedereen behalve Hermien Timmerman want voor haar was het van de week al Hemelvaartdag.
Een dag extra voor contemplatie dus en dat had ik hard nodig, want er zijn deze week twee hele ernstige dingen gebeurd, behalve het betreurde afscheid van Suzanne, te weten de beëdiging van het nieuwe kabinet en het kampioenschap van PSV. Om met dat laatste te beginnen: Ik vind het volkomen terecht dat PSV kampioen geworden is. Ik ga hier niet als een gefrustreerde Ajacied zitten zeuren, PSV alle lof. Al zijn we er dit jaar wel achter gekomen waarom er bij Ajax zoveel jeugdig talent doorbreekt en bij PSV maar zelden een jonge speler wordt klaargestoomd. Of misschien wordt zo'n spelertje wel klaargestoomd, maar dan alleen in het kantoortje van de directeur, die daarvoor zoals bekend inmiddels in hechtenis is genomen.
Nee, PSV heeft de titel dik verdiend, het is natuurlijk wel keiverschrikkelijk, maar ik ben sportief, net zoals de Groningse spelers, die samen met de PSV'ers van de beslissende wedstrijd een demonstratie van ritmische gymnastiek maakten, waaraan alleen de knotsen ontbraken, maar die had de Mobiele Eenheid al in de eerste helft mogen tonen.
Bovendien is PSV zo ongeveer de enige club in Nederland waarvan de supporters nog naar het stadhuis gaan om iets te vieren in plaats van om belachelijke bedragen te eisen, waarmee het patserige wanbeleid van een incapabel bestuur moet worden hersteld en waarmee de arme voetbalmiljonairs dan betaald kunnen worden.
Dus ik zeg vol enthousiasme en zonder walging: leve PSV, hoera, hoera, hoera! Keispontaan hè. En nu maar kijken of ze volgend jaar een puntje in de Champions League kunnen halen. Natuurlijk niet gelijk zo veel als Ajax dit jaar, maar laat ik niet al te cynisch zijn over de geweldige prestaties van de mannen uit Eindhoven, die door hun zwaarbevochten gelijkspel tegen Groningen, toch wel de nummer 16 van de competitie, de kampioenschaal aan de uitzinnige Eindhovense menigte mochten tonen. De supporters zagen er verhit en dronken uit, een verhevigde versie van de doorsnee Eindhovenaar, die er, ik kom regelmatig in die stad, op zich al zorgwekkend uitziet. Eén wandelingetje door het winkelhart van Eindhoven op zaterdagmiddag en je snapt meteen waarom Philips hier de slagzin bedacht heeft: 'Let's make things better!' Resultaat gegarandeerd.
De Champion League-finale ging dit jaar trouwens weer eens tussen Seedorf en Davids. Seedorf won en hij wist de finale van een passend Hollands accent te voorzien door zijn eigen penalty te missen. Van PSV naar het nieuwe kabinet-Balkenende is een kleine stap, zou je kunnen zeggen als chagerijnige Amsterdammer. Wel de baas, maar geen uitstraling. Maar dat soort dingen zul je van mij niet horen. Het is trouwens ook niet waar. PSV heeft namelijk best wel uitstraling.
Het motto van dit nieuwe kabinet is 'meedoen, hard werken en minder regels.' Dat van die 'minder regels' snap ik wel, anders had zo'n krokeledokus van een Balkenende niet eens mogen meedoen. Vroeger was een minister-president een respectabele, gezaghebbende, vertrouwingwekkende figuur, en die regel is dus nu afgeschaft. Maar 'meedoen' en 'hard werken', dat is na Balkenende I met Heinsbroek en de andere LPF-poffertjesbakkers natuurlijk iets heel nieuws.
En er zitten ook opeens heel veel vrouwen in het kabinet. Geen Lekkere Babes weliswaar, maar geharnaste dames, met lage stemmen, bikkelharde onderhandelingstechnieken en betonnen kapsels van de huiscoiffeur van Beatrix. Waarschijnlijk heeft de moeder van Jan Peter geëist dat hij permanent door dit soort vrouwen omringt dient te worden. En met zijn vijven hebben ze nu een leuk ploegendienstje. 'Nee Jan Petertje, niet huilen, zo bedoelt Gerrit het niet.' 'Kom op Jan Peter, niet pruilen, Thom de Graaf zegt wel allemaal van die lelijke dingen maar hij heeft toch geen geld en macht om iets te doen' 'Kom op Jan Peter, probeer nou eens een woord helemaal uit te spreken.' En met deze nursing moet de wankelmoedige premier het dan gaan redden. Slechts een kleine minderheid van het volk heeft vertrouwen in hem. En wat het nieuwe kabinet ook gaat doen is teambuilding. Zo gaan ze voor de gezelligheid naar een coffeeshop. Maar wel eentje met een rookverbod. En daarna naar de Escape, dat is een Amsterdamse discotheek met een heel bijzondere dansvloer die geheel uit cocaïne bestaat. Dan zien ze ook gelijk een politiecel van binnen, want voor hoogwaardigheidsbekleders is daar natuurlijk altijd plaats. En als ze dan weer worden losgelaten kunnen ze zaterdagochtend vroeg meteen naar de gedeeltelijke zonsverduistering gaan kijken, om alvast te voelen hoe duister en kil het komende jaren in Nederland dreigt te gaan worden.
Alleen de afsluitende sportaktiviteit is afgelast. Het bestuur van het Amsterdamse Nova College, daar leiden ze enorme aantallen presentatoren voor de aktualiteitenrubriek Nova op, wil de gymzaal niet meer verhuren, nu blijkt dat een homoclubje, dat het echec van het Songfestival moest verwerken, deze zaal gebruikte om naakt paaltjesvoetbal te spelen, heel fanatiek, ze gingen er onder de douche mee door, met die paaltjes, deze knotsgekke kerels. Scouts van PSV zijn daar overigens niet gesignaleerd.

Marcel Verreck