10-07-03   COLUMN STENDERS VROEG

Waar ben ik in godsnaam terechtgekomen? En op wat voor een oververhit tijdstip? Ik zal het jullie zeggen luisteraars. Ik ben in het land van de kaaskoppen met hun lompe onbehouwen lijven, hun oververzekerde Opel Vectra, hun repeterende klaagverhalen, hun permanente omgereken van de lokale munt ook al is dat de euro, maar ook met hun klompen, hun delfsblauwe G-strings, hun cervesa-gelal, hun afritsbroeken, hun ANWB-gidsen, hun dikke vette joints en stripjes XTC-tabletten, hun superhollandse hoogblonde bimbo's van 1 meter 95, alsof er geen Silicon Valley bestaat, hun krenterigheid, hun voor een Fransman onbegrijpelijke kennis van meerdere talen, hun caravans met fietsen achterop, hun bintjes in de achterbak, hun chemische toiletten, hun kroketten uit de muur, hun huisvrouwen die het grasveld van de camping staan aan te vegen, hun geweldige voetballers die na twee doelpunten al naar het buitenland vertrekken, hun tolerantie die meestal onverschilligheid is, hun stille tochten die ook gezellig moeten zijn, hun hardcore dance-partijtjes, behalve dan in Zandvoort, hun giechelende diskjockeys, behalve als ze Amerika de lik in moeten, hun molens, hun al dan niet geimpregneerde Volendammer kostuumpjes, hun ADHD-kinderen die zelfs op een strand aan de Middellandse Zee dijkjes lopen te bouwen, hun befaamde vrachtwagens vol ingevroren Chinees, hun kreukvrije fraudeloze en niet frauduleuze bouwbranche, hun broodjes kaas, hun 32 televisiezenders vol in en in lelijke, domme Bekende Nederlanders, hun gastvrij onthaal voor iedere seksueel geperverteerde mits er maar betaald wordt, hun ozogewone netniet vorstenhuis en hun onbeschaamde vermogen een tuinkabouter tot minister-president uit te roepen.
Kijk dat is Nederland, zoals de buurlanden eigenlijk naar ons kijken. Als ze daar toe gedwongen worden, want uit zichzelf zullen ze dat niet doen. Italië en Duitsland hebben het bijvoorbeeld veel te druk om de vooroordelen over elkaar onder woorden te brengen. Tjongejonge, je merkt dat de temperaturen in het Verenigd Europa stijgen. Dat doet rare dingen met je. Zo merk ik opeens dat ik voor de Duitsers ben. Want wat die vuile kontknijpende, mafiose, spaghettischijters allemaal over het Germaanse volk hebben gezegd is verre van genuanceerd. Die patserige modehomo's met hun vadsige bambino's en hun dikke vrouwen met snorren die zo snel mogelijk op hun moeder moeten gaan lijken.
Nee, dan de duitsers! Ik kom uit Scheveningen, dus ik ken ze wel, de Duitsers. En het is een grof vooroordeel dat duitsers luidruchtig zijn, met hun speedboaten door de branding crossen en grote kuilen in het strand maken omdat ze ook nog wel eens op hun buik willen liggen. Hoe komt men erbij!
Nee, de Duitsers zijn een beschaafd en ingetogen volk, die juist door hun edelmoedige houding en hun gedisciplineerde gedrag de afgunst wekken van miezerige geniepige knoflookvolkjes als de Italianen en de Spanjaarden, die op het gebied van toegepast fascisme ook na 1945 nog het een en ander op de mat hebben gelegd.
Leve de Duitsers! Als je daar een popconcert bezoekt, dan gaat, anders dan in Moskou het dak niet eraf. En als er een Iraanse Siamese tweeling in Duitsland gescheiden wil worden, dan kent de Duitse arts zijn beperkingen en weigert, want de tijd dat Duitsland voorop liep met medische experimenten is reeds lang voorbij. Het gevolg was dat de ongelukkige hoofddoekdeelsters zich in Singapore lieten opereren waar een aantal experts de koppen bij elkaar had gestoken met als resultaat hun tragische dood. Het leek op het huwelijk van André Hazes, wat er ook gebeurt, men wil maar niet tot een scheiding geraken. Het is een morbide detail, maar er hoeft voor hen in ieder geval nu geen aparte kist meer ontworpen worden.
En Barry White is ook overleden, helaas, maar gelukkig heb ik nog geen berichten vernomen dat zijn stem eigenlijk die van de Duitse producer Frank Farian was. De man die Boney M. en Milli Vanilli van geluid voorzag. Want er zijn natuurlijk ook foute Duitsers, laten we dat niet vergeten. Maar de meeste duitsers deugen. Zo'n Tourheld als Jan Ullrich bijvoorbeeld, die zie je elke dag weer in het zadel zitten en dan denk je:Wat goed! Ondanks dat het toch een Duitser is die heel hard op een fiets wegrijdt. Daarom nogmaals Weg met de Italianen en Petchen ab fur de Duitsers en voor de bijna-Duitser Roger Federer die zo mooi Wimbledon wist te winnen en daarvoor door zijn Zwitserse dorpsgenoten werd beloond met een koe! Dus het vooroordeel dat Zwitsers saaie, naar kaasstinkende berggeitenneukers zijn kan ook in de prullenbak: ze doen het klaarblijkelijk met koeien. En zo heb ik voor ieder Europees land wel een vooroordeelsbehandeling, maar laat ik mij voortaan beperken tot Nederland, volgens onderzoeken het op vier na meest ontwikkelde land ter wereld. Al merk je daar op zo'n Franse NL-camping natuurlijk helemaal niets van. Lebt wohl und bis folgende woch auf de vierdaagse. Dan ga ik als nieuwbakken Deutschland-fan eens even lecker marschieren.
Ik heet niet voor niets Mars!

Marcel Verreck