08-01-04		COLUMN STENDERS VROEG Waar ben ik in Godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een onbegrijpelijk tijdstip? Nou, het is duidelijk, we zitten in 2004, maar dat wil nog niet zeggen dat alle problemen zijn opgelost. Ik wens iedereen het allerbeste, nou iedereen, er zijn er een paar die van mij vet de vinkentering kunnen krijgen, maar ik zal niet zo kinderachtig zijn om die namen hier op de radio te zeggen, ik laat mijn wegstuurchinees in Shanghai ze wel een civetkatje sturen. De betreffende teringlijders op wie ik doel zijn echte lachebekjes, maar niet heus, in ieder geval met hun nieuwe huisdier kunnen ze proesten tot ze er bij neervallen. Als afzender had ik gedacht: SARS van MARS. Want zo heet ik, en zo word ik ook door mijn vrienden van Stenders Vroeg genoemd. Onbegrijpelijk dus dat er zoveel geld aan een ruimtevaartuig wordt uitgegeven om Mars te onderzoeken. Surf gewoon even naar www.marcelverreck.nl en je hebt kontakt met Mars. En je ziet foto's van Mars, mijn hoofd lijkt ook wel een beetje op een rode planeet, en Mars mailt je nog terug ook. Net als op de Olympische Spelen deden de Amerikanen het op Mars een stuk beter dan de Europeanen. De Europese Beagle is zo onhandig neergekomen dat we nooit meer iets van hem gehoord hebben. Een soort Eddy de Beagle, die schele Engelse ski-springer die ook altijd wel landde, maar nooit op zijn skies. Hij was zo lelijk, dat zijn verwondingen nooit echt opvielen. Deze kruk werd daar wel heel populair door, want het volk houdt van mislukkingen, maar over Idols dadelijk meer. Ondertussen probeert het Europese vluchtcentrum de moed er in te houden: De Beagle is waarschijnlijk in een krater terechtgekomen. Die we nog niet kenden, dus -hoera!-hij heeft toch iets ontdekt. En onze euro is lekker veel sterker dan de dollar. Nou fijn, maar dat Amerikaanse landingsvaartuig stuiterde toch een stuk beter. Het is te hopen dat de Amerikaanse vliegtuigen ook van dergelijke airbags worden voorzien, want Al Qaida schijnt weer charterplannen te hebben. En dat terwijl iedereen wil stoppen met roken. Maar waar was ik gebleven, o ja bij die twee types die mij de afgelopen tijd respectloos hebben behandeld, maar die ik ook niet de eer gun ze hier te noemen. Kijk, luisteraars, met mij gaat het hartstikke goed, gelukkig en gezond, rank en rap en ik zou dat respectloze gedrag ook niet genoemd hebben als ik niet konstateer (en met mij anderen) dat het hand over hand in dit land toe neemt. Ja mensen, we zitten opeens midden in de nieuwjaarsoverdenking. En je moet het blijven zeggen, want mensen zijn kort van memorie. Hoe lang? Zolang als het huwelijk van Britney Spears. Slim trouwens van Britney om nu te trouwen, kan ze zich eindelijk zonder gewetensbezwaren in haar censuur laten censuren. Kort van memorie. Neem nou Pim Fortuyn. Wie? Pim Fortuijn. Heeft hier vlakbij een tegeltje. Pim Fortuyn zei: ik zeg wat ik denk. Zou het daardoor komen dat iedereen elkaar in botheid naar de kroon probeert te steken. En dat het stoer is om onbeleefd te zijn en een ander af te zeiken. Maar over Idols dadelijk meer. En laat ik mezelf niet uitzonderen. Iedere week gaat hier de hele wereld door de gehaktmolen. Maak ik van het nieuwslandschap een groot Baam. Mensen zeggen Baam omdat ze na zo'n klap geen Bam meer durven zeggen. Maar, als ik kwets, beledig of in moten hak, dan doe ik dat, naar ik hoop, respectvol. Omdat het verdiend is. Ja, lul je hier nog maar eens uit, Verreck! Goed, ik ben een veelpleger op het gebied van de corrigerende satire. En daarom hangt mijn foto zo hier en daar ook in het land. Maar je hoopt dat ze er iets van leren. Al weet je wel beter. Want de rottigheid in de wereld zal ook in 2004 weer toenemen. Vaten gif drijven rond de Waddeneilanden, binnenkort kunnen ze bij Texel de Nederlandse versie van Finding Nemo opnemen, alleen zullen ze daar helemaal geen enkel visje meer vinden. Maar ik zal blijven strijden voor een betere wereld, ja mensen zo vroeg op de ochtend en u kunt uw teiltje al tevoorschijn halen. Maar ík bel of mail wel altijd iemand met een serieuze vraag terug en als ik iemand na jarenlange trouwe dienst uit zijn functie wil ontzetten, dan doe ik dat niet per e-mail. Het zijn maar voorbeelden. Kijk, de idioten die iedere week weer met zichtbaar plezier door de Idols-jury worden afgeschoten, die hebben er zelf om gevraagd, al zal de stichting Correlatie, als die nog bestaat, ongetwijfeld overuren maken. Toch weet ik niet of ik dit glad geproduceerde leedvermaak respectvol vind, misschien omdat ik er niet meer om kan lachen, omdat de betrokkenen zich iets te serieus nemen (En er ook iets te veel geld mee wordt verdiend.) Om de jury te parafraseren: 'Ik ben er niet zo van onder de indruk. Ik vind dat het het afgelopen jaar niet echt gegroeid is.' En dat kan je van mijn vriend Henkjan natuurlijk wel zeggen, dat-ie gegroeid is,(even een stukje kwetsende satire) maar goed, toevallig ben ik tegenwoordig weer een Hercules, maar ik ben ook jarenlang een trieste zak aardappelen geweest die bij Idols niet eens het auditiehotel was binnen gekomen. Tot zover het wekelijkse bericht van Mars. Nogmaals gelukkig nieuwjaar! Marcel Verreck