29-01-04		COLUMN STENDERS VROEG Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een ijzingwekkend tijdstip. Vorige week zat ik nog in de subtropen, nu zit ik met mijn neus in de sneeuw en dan niet zoals Rob Oudkerk-op-oud-en-nieuw-slash-afgewerkte-politici-punt-nl, maar in de echte sneeuw. Over Rob Oudkerk gesproken, ze blijven die man maar pesten. Nou kan hij ook niet meer naar Arnhem, want ze gaan het rosse Spijkerkwartier dicht timmeren. Nee, de warmte is verdwenen uit ons land, behalve in het crematorium, want daar is Frans Bauer populair. Frans is met stip gestegen op de uitvaarttoptien, hij is vooral bij crematies hot, maar ik weet niet of Petrus aan de hemelpoort zit te wachten op de zoveelste sterveling die hossend aan komt kloppen onderwijl zingend 'Heb je even voor mij'. Even bestaat niet in de hemel. In de hemel heb je alleen de eeuwigheid. En de eeuwigheid en Frans Bauer, laten we daar toch geen koppeltje van maken. Ik bedoel, kom je in de hemel, staat daar Frans te schnabbelen, terwijl het opperwezen aan een polonaise bezig is. Nee, met het kippengerochel uit het oosten op komst voorzie ik een enorme stijging in de begrafenistoptien van de vogeltjesgriepdans. Een klusje voor Pierre Kartner die de vogeltjesdans kan kruisen met zijn eigen hit 'Uche uche uche'. Maar bij de teraardebestelling van Fanny Blankers-Koen zal wellicht Spandau Ballet gedraaid worden. En wel het lied 'Gold'. En dat dan vier keer achter elkaar. Want Fanny was een fenomeen, die ondanks haar enorme snelheid pas op 85-jarige leeftijd de finish bereikte. Zij won als moeder van twee kinderen in 1948 vier gouden Olympische medailles. Haar coach was haar man, misschien de reden dat ze zo hard liep, maar hij heeft haar toch te pakken gekregen, getuige die twee kinderen. Hulde aan Fanny, de beste atlete van de vorige eeuw. Toen, zoals ze in Den Haag zeggen, spog nog spog was en spog nog spog mos blijve. Dan heb ik het niet over die idiote alternatieve Elfstedentocht, die laatst op de Oostenrijkse Weissensee werd gehouden bij ondragelijke temperaturen. Ze hadden hem beter de Elf Afgevroren Ledematen-tocht kunnen noemen. Overal op het traject lagen vingers, tenen en lichaamsdelen, waarvan het gemis ervan Rob Oudkerk behoorlijk in de problemen zou brengen. Langs de baan zijn hongerige Duitse kannibalen waargenomen. Op zoek naar een lekkere diepvries-snack. Die schaatsers zijn echt niet goed bij hun hoofd, afgelopen dinsdag hebben ze die tocht nog een keer gereden. Want nog niet alle ledematen waren eraf gevroren. Trouwens, voetballen wordt ook steeds ongezonder, deze week bezweken weer twee spelers, onder wie een Hongaarse international, op het veld. Zo wordt het begrip 'sudden death' van een geheel nieuwe inhoud voorzien. En dan de tweeling. De Tweeling heeft een nominatie voor de Oscar. Volgens Frank en Ronald de Boer volkomen terecht. Zij denken dat die film over hen gaat. Over een tweeling die gescheiden wordt door het noodlot, maar elkaar weer tegenkomt in Schotland. Nou, als je elkaar tegenkomt in Schotland, dan ben je dronken, ik ben daar ook geweest, dus of die broertjes nuchter het EK gaan halen is maar de vraag. Ze drinken er whisky met ijs. En ijs, daarover hadden we het. Maar het ijs is nog niet overal gearriveerd . In Limburg, traditiegetrouw achterstandsgebied, doen ze het nog met water. Veel water. Te veel water. Het is potdorie de hoogst gelegen provincie van Nederland, maar altijd is of dreigt er weer een overstroming. Je gaat je afvragen of die dijk bij Stein niet door een Maastrichtse aannemer is geconstrueerd. We zullen er wel spoedig achter komen, want in het zuiden lekt altijd alles uit. Want dat betreft is het net een ministerie. En dat zo'n incontinent kanaal ook nog eens Julianakanaal moet heten. Maar nattigheid willen ze daar natuurlijk niet met de carnaval in zicht, dan moeten ze allemaal verkleed in badpakken en in polonaise over de daken. Met als carnavalshit 'We houden het niet droog'. En een variant op Frans Bauer 'Als stralen stralen overal'. En er is ook een omstreden carnavalshit over Gilles de la Tourette met vieze woorden. Mike Boddé had dat al veel eerder bedacht, hij zong: Fred van der Put heeft Gilles de la Tourette. Kut! Kijk, dan heb je de kern, maar wel iets te kort voor bij een crematie of begrafenis. En daar moet je toch van te voren over nadenken. Ik heb diverse vrienden die leraar zijn in het middelbaar onderwijs en die zijn daar gezien de huidige trend de muziek al aan het uitzoeken. Ze kijken wel uit met het geven van onvoldoendes. Nu is er weer een leraar neergestoken door een dove leerling. Volgens de geruchten omdat de leraar zich iets te intensief van gebarentaal had bediend, waarschijnlijk omdat die jongen niet wilde luisteren. Koud en naar is het in Nederland. Maar misschien dat we vanavond na die songfestivalvoorronde weer een aantal nieuwe toppers voor de crematietoptien zullen hebben. Ik denk het wel. En dat rijmt weer op Bas en Joël! Marcel Verreck