19-04-04   COLUMN STENDERS VROEG

Waar ben ik in godsnaam terechtgekomen? En op wat voor een space tijdstip? Want als ik denk aan het vrijelijk rondzweven van onze André op dit moment dan valt mij de zwaartekracht van de vroege ochtend extra zwaar. De zwaartekracht, die ik zo vaak bezongen heb als de enige vriend waar je van op aan kunt:

De zwaartekracht, de zwaartekracht
Je kan erop vertrouwen
De zwaartekracht is trouw
Maar ja, je gaat er wel van sjouwen

Twijfel je aan alles
Zelfs aan de grond waarop je staat
Wanneer dat het geval is
Staat de zwaartekracht paraat

De zwaartekracht is eerlijker dan welke meid of vent
De zwaartekracht werkt altijd en is altijd konsekwent
De zwaartekracht doet steeds zijn plicht
Maakt brokken zonder mokken
En door die zwaartekracht
Voel ik mij altijd aangetrokken

Laatst gleed ik dronken van de trap af
En ik landde best beroerd
Kreunend dacht ik aan de zwaartekracht
En toen was ik weer ontroerd

De zwaartekracht is geen racist
Zoals in oorlog blijkt
Ze vallen allemaal, want voor de zwaartekracht
Is iedereen gelijk

En mocht ik depressief staan op het dak of in de goot
Dan is de zwaartekracht in al zijn pracht een ware bondgenoot
Dan wil ik naar de hemel en ga springen naar benee
En die ouwe trouwe zwaartekracht valt mee
Wat valt-ie mee!

Luisteraars, ik ben geboren nog net voordat Yuri Gagarin als eerste mens de ruimte in werd geschoten. Je moet je eigen rol nooit overdrijven, maar het lijkt er wel een beetje op alsof ze dachten: nou, nu Marcel er is durven we het wel aan. (En dat dan in het russisch: wot dom tavarisj Marcelski, sto eto Spoetnik vroemvroem. Vroemvroem omdat ze toen in het Russisch nog geen woord hadden voor het begrip 'geslaagde lancering van een mens in de ruimte'.)
Als knaapje groeide ik op met de reizen van de Amerikaanse astronauten. Apollo 8 ging naar de maan met James Lovell, Frank Borman en de derde ben ik vergeten. Nee, het was niet Bonny St Claire, die ging pas later naar de maan. Ik had een schoenendoos met knipsels over astronauten en ik herinner me dat ik mij een keer, toen we allemaal verkleed op school mochten komen, een heus astronautpak had aangemeten. Het was eigenlijk meer een onheus astronautenpak. Boven mijn geheel witte kleren droeg ik een zelfgemaakte helm, die later zelfs Willempie van andere André mij niet meer heeft kunnen verbeteren.
Het was een hele grote witgeschilderde kartonnen doos waarin ik een kijkvenster had geknipt. Twee breinaalden van mijn moeder erboven op als antenne, want ook astronauten hadden in die tijd geen kabel.
Mijn vriendjes waren gewoon als voetballer verkleed, want het voetballen op het schoolplein moest ondanks de verkleedpartij gewoon doorgaan. Ik heb die middag heel wat doelpunten met het hoofd gescoord, maar ben ook heel vaak tegen de paal van het fietsenrek op geknald omdat ik geen dooiehoekspiegel had.
Aan het eind van de middag zag mijn doos er net zo gedeukt uit als het hoofd van Jaap Stam en had ik ruzie met mijn vriendjes omdat de bal boven op een van mijn antennes terechtgekomen was en er bij hing als een Jong Feyenoordspeler na een uitwedstrijd tegen Jong Ajax. Om de haverklap waren er nieuwe ruimtevluchten, er gingen van Cape Kennedy bijkans meer Amerikanen de lucht in dan tegelijkertijd in Vietnam. De eerste man stond op de maan, Armstrong, Lance Armstrong zouden ze in een kwis bij Call TV zeggen. En op een gegeven moment werd het bijna een gewoonte, de schoenendoos werd niet voller, alleen nog tijdens de vlucht van Apollo 13, maar toen ging het ook behoorlijk mis, en dingen die mis gaan, daarin is iedereen geïnteresseerd, maar laat ik niet op het huwelijk van Mabel & Friso vooruitlopen.
En nu is onze André daarboven, behouden vlucht en ik eindig met de top-3 van mensen die eigenlijk de ruimte in hadden moeten worden geschoten maar dan met een enkele reis:
Op 3. Onze premier JP Balkenende. Gewichtsloosheid is voor hem geen probleem en met zijn uiterlijk zal hij zich thuisvoelen bij de Aliens.
Op 2. Gerard Joling. Dan kan hij ook eens naar wat andere sterretjes kijken.
Op 1. Dat wordt een groepsreis: de zogenaamde Ajax-supporters die Feyenoordspelers op het veld aanvallen alsof sportpark de Toekomst Irak is. Het schijnt dat ze dronken en high waren. Nou wat mij betreft kunnen ze nog veel higher!

Marcel Verreck