09-12-04   COLUMN STENDERS VROEG OP

Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een hoopgevend tijdstip. Want er is hoop, luisteraars, de dingen zullen beter gaan, wat ik je brom. Laat ik dit illustreren met een machtig voorbeeld. Prins Bernhard nam afscheid van Soestdijk en reed richting Den Haag. En voor het eerst hield hij zich aan de maximumsnelheid. Het kan dus wel. En dat geeft hoop.
Prins Bernhard, wat jammer dat hij dood is, want we zullen hem gaan missen. Hij heeft vele kleinzoons(en dan hebben we het alleen nog maar over de officiële nazaten), we zagen ze snotteren op het bordes, maar in geen van hen zie ik de levenslustige schobbejak die ons zoveel vermaak heeft geschonken.
Zelf zwem ik door zijn overlijden opeens in de vrije tijd, want ja, de telefoon gaat niet meer. Uren had ik de prins aan de lijn, vooral als zijn boezemvriend Jeroen Krabbé aan het filmen was en niet bereikt kon worden. Dan belde de prins mij maar en dan klaagde hij over Jeroen: 'Jeroen zit een beetje James Bond te spelen, maar wil je over een echt spannend leven horen, dan moet je naar mij luisteren. Je moet sowieso altijd naar mij luisteren.' En dat deed ik dan natuurlijk. Net als de buurman, de overbuurman, de overoverbuurman, Geertje en Willemien van nummer 72, de hele straat eigenlijk. Ze zeggen weleens dat de Oranjes geen contacht hebben met het volk, nou dat gaat voor Bernhard niet op. Nee, dat geld van Lockheed had hij hard nodig: voor de telefoonrekening. Bernhard had altijd een hoorn in zijn hand, was hij in Afrika dan zat daar een gevelde neushoorn aan vast.
Wat een energie! Waarschijnlijk dronk hij behalve rose champagne ook veel koffie, want dat blijkt na onderzoek toch een hele goede, gezonde drank. Kijk ook weer zo'n teken dat het allemaal in orde komt. Het heet niet voor niks een bakkie troost. Bij de VN weten ze dat ook, daar worden de problemen aangepakt door een oplosKofi. Er wordt dara wel meer aangepakt, zoals damesbillen, en dat doet dan weer denken aan Prins Bernhard.
Die maar weer aan het bellen sloeg met één van zijn miljoen goede vrienden. Lange gesprekken, want de prins woonde dan wel in het westen van het land en daar praten ze het snelst, hijzelf had het tempo van een Limburger. Dat Limburgers minder woorden per minuut produceren snap ik wel, want om die klanken goed uit te spreken zou ik ook veel meer tijd nodig hebben. Bovendien verstaat niemand ze, dus ze zijn wel gedwongen langzaam te praten.
In het westen praten ze niet alleen te snel, ze rijden ook te snel, vooral op gladde wegen en daar krijgen ze boetes voor en dat is zuur, want die worden sinds kort niet meer betaald door Prins Bernhard.
Prins Bernhard, we gaan hem echt missen, maar toch moeten we de toekomst zonnig blijven inzien. Het Nederlandse onderwijs blijkt hartstikke goed. Vooral in wiskunde zijn we ijzersterk, rekenen hebben wij als handelsnatie altijd gekund, tenzij de onderzoekers een rekenfout hebben gemaakt. Dan reken je jezelf rijk. Door een fout maak je het goed. Fout, maar toch goed. En dat doet weer denken aan Prins Bernhard. Wat slecht lijkt, blijkt een zegen. Of zoals Johan het voor het goede doel op een Delftsblauw tegeltje zegt: Elke nadeel heb se voordeel. Maar wie ligt er ondertussen zaterdag echt blauw in Delft? Prins Bernhard. Want hij doet wat Wilders en Hirsi Ali hopelijk niet hoeven: voorgoed onderduiken.
Nog meer voorbeelden van de zon die achter de wolken schijnt. Door de supermarktoorlogen zullen er ontslagen vallen. Het gevolg: meer dozen in de winkel, maar wel dozen die hun mond houden. John de Mol koopt de voetbalrechten, de NOS krijgt een NOT, jammer voor Studio Sport, maar met een beetje geluk gaat straks wel Jack van Gelder achter de decoder.
En dan de uienoogst dit jaar? Die is mislukt. Wat wil je, het heet niet voor niets een uienoogst. Er is zo'n uienoverschot, dat alle boeren janken. Maar voor ons, in de dozenwinkels, worden ze goedkoper. We hebben zoveel uien, omdat de Russen geen Nederlands spul willen hebben, omdat het vergiftigd zou zijn. En vergiftigen, daar weten ze in het Oosten alles van, vroeg dat maar aan de Oekraiense oppositieleider Joetstsjenko. Had deze gepokt en gemazelde volksheld maar beveiliging moeten inhuren, dat kan tegenwoordig vrij goedkoop via de LPF. En als hij weer een strak gezicht wil hebben kan hij dat regelen via interbotox in Florida. Heel naar, maar hoera, in Nederland worden politici gelukkig niet vergiftigd. En als daar toch sprake van lijkt, dan is het eigen schuld. Laat TNO maar eens uitzoeken na het toedienen van hoeveel waterstofperoxide je rare taal gaat uitslaan.
Toch hebben de Russen een punt, want wij hebben Frans van A. Hij leverde Saddam Hoessein spulletjes om nare gasjes te maken. Ik geef nog even a la Braakhekke het recept: Vandaag maken we mosterdgas, een oosterse lekkernij die binnenkort naar het westen zal komen overwaaien. Neem wat gedroogde Afrikaantjes, die zijn er genoeg, vooral de Ethiopische die hebben al jaren volkomen droog gestaan, kruimel daar doorheen een Arabische Liga, die is van zichzelf al verbrokkeld, een scheut Hollands gif uit de samenleving en dan kunt naar eigen smaak de hele zaak afmaken. Dit recept kunt nalezen op de site van Dead en Cooking.
Meer fijn nieuws. Iedereen in Nederland die geen 8 jaar school heeft gehad moet van minister Verdonk weer terug naar de schoolbanken. Dus dat wordt voorlopig geen nieuwe CD van Fransje Bauer.
Overal in het land blijken Alzheimer café's te zijn. In Amsterdam kenden we dat al langer, daar leed vooral het personeel eraan, want die vergaten om de haverklap dat je er nog zat en dat je iets had besteld. Alzheimercafé's zijn een internationaal fenomeen, veel klanten weten na afloop niet waar ze waren en wat ze hebben gedronken. Maar het omgekeerde kan ook: In Korea leeft een man al vier jaar met een spijker in zijn kop, zonder dat hij elke dag dronken was. Zo moet je overal het voordeel van inzien. Leef als Prins Bernhard, hij heeft er wat van gemaakt. Tenslotte het bericht dat er in families heel veel ruzie gemaakt over Kerst. Waar vieren we het? Met wie? Hoe? En waarom eigenlijk? Wat is hiervan nu weer de positieve zijde? Nou deze: het is nog geen kerst. Geniet ervan!

Marcel Verreck