04-08-05		COLUMN STENDERS VROEG OP Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een vrij tijdstip? Want het is vakantie, mensen, ik zat in mijn auto, ik hoorde de regen roffelen op het dak, dacht aan die anderhalf jaar van mijn leven dat ik bij elkaar in een tent gelegen heb en wist: regen, dus het is vakantie. Vakantie in Nederland. Altijd weer boeiend. Niet die saaie bloedhete dagen aan een drie meter diep doorzichtige zee, temidden van spijzen en drank en allerlei onthutsende vormen van ontbloting, nee gewoon, vakantie in Nederland. Op de fiets de Afsluitdijk over, lekker fris buitje in het gezicht en dan zo ongeveer op het punt dat Friesland noch Noord-Holland te zien zijn: dé lekke band. Zelf plakken natuurlijk, water om het lek te ontdekken is genoeg voorradig. Ach vakantie in Nederland, zo dynamisch en verfrissend. De vertrouwde geur van het campingtoilet, de eendracht met de buren om samen een geultje rondom de tent te graven en dat je dus vooral een alibi hebt om ’s ochtends om half elf al aan het bier te gaan. Olm bier, dat schijnt een nieuw zogenaamd doordrinkbiertje te zijn, ik hoorde een paar van die doordrinkers lallen, daarvan hing niet alleen de uil maar ook hun verstand in de olmen. Waarom zou je nog naar het buitenland gaan? In India regent het ook, wat heet, daar zwemmen de olifanten door de straten van Bombay. En als je dan toch zonodig een olifant wilt zien, en je baalt ervan dat het geen strandweer is, dan ga je naar Artis, want daar is een olifantenbaby geboren. Het lieve dier is zeker een atypische zuigeling. Het olifantenwichtje, of liever gewichtje, weegt bij geboorte 80 kilo en de meeste nederlandse welvaartskinderen bereiken dit gewicht toch pas op hun 12e. Want die kennen het begrip ‘de láatste Rolo’ vaak niet. Om zwaarlijvigheid en andere cholesterolnarigheid te lijf te gaan, ontwikkelt de farmaceutische industrie een nieuw medicijn, je raadt het al: de chocopil. Want chocolade is het poor mensprozac, of liever gezegd poor womens prozac, want meisjes kunnen niet zonder chocolade, vooral niet als ze in de moeilijke leeftijd zijn, van 13 tot 93. Want dan is het zomer en er is zowaar een uurtje strandweer, maar dan hebben ze weer te veel rolletjes (en niet op hun fototoestel) en dan durven ze niet het strand op. Ga dan naar Texel, want daar ligt een walvis op het strand en daar steek je altijd gunstig bij af. Het kan allemaal in ons prachtige land. Waarom naar het buitenland? Moet je zonodig naar Toronto met een vliegtuig, je kan ook gewoon in je eigen speeltuin glijden, moet je zonodig naar de Gaza-strook, ik geef toe een heel breed strand, je kan toch ook hier bij strand en meer genoeg dingen opblazen. In het Gooi heb je veel mensen die graag in het buitenland op vakantie gaan, maar die kamperen dit jaar, want die hebben hun spaarcentjes toevertrouwd aan Rene van de B. Dus lekker weg in eigen land, alleen niet in Appeltern, want daar voer een dronken misdadiger met zijn trieste speedboat en toen was het voor dat arme zwemmende meisje inderdaad ‘weg in eigen land.’ En echt weg ben je natuurlijk nooit in eigen land, want het slachtoffer is inmiddels opgedregd. Het is hier geen Aruba, maar daar hebben ze zoals bekend een iets ander tempo. Daar is weg ook weg. Kijk, ik geef onmiddelijk toe dat het ook in Nederland niet allemaal koek en ei is. Zo las in het AD dat er in ons land maar liefst 1600 vrouwen leven zonder vagina. Op de volgende va...pagina stond het bericht dat Robin van Persie weer in aktie was gekomen. En dan denk je toch: een paar van die vrouwen in zijn omgeving en zo krijg je die jongen weer aan het voetballen. In Nederland breien we er op zo’n manier toch een eindje aan. En laten we niet vergeten dat er in Nederland altijd nog wel een hoop vrouwen zijn die wél een vagina hebben. Okee, ze kunnen nu even relaxen omdat Albert West naar Afghanistan is, maar toch, ze hebben een vagina, het is zomer en dan weet je hoe het gaat, het is vakantie, behalve voor de vagina. Want het zogenaamde buitensexen schijnt hand over hand en been over been toe te nemen in ons land. In het recreatiegebied Het Twiske, vlakbij Amsterdam, ik ken het wel, is er sprake van overlast door parende paren. Net zoals bij het beruchte Almeerderzand, maar daar zal het binnenkort wel rustiger worden als Rob zijn stem weer terug heeft. In het Twiske willen ze nu distels en brandnetels gaan planten, waarschijnlijk krijg je dan een toeloop van sm’ers. De enige methode om deze viespeuken te stoppen is slecht weer en kijk, daar is Nederland dan weer heel goed in. Blijf toch thuis, ga niet weg, je wordt beroofd, krijgt autopech, het buitenland is vol gevaar, wc zijn vies, de mensen naar, je hebt er geen anwb, je moet je eigen piepers mee, duik in je zwembad met je kop, dan houd je hart er zo mee op. En dan heb je degenen die op zoek zijn naar meer ruimte, die zelfs de dampkring willen verlaten met een spaceshuttle. Dat kost heel veel geld en dan mag je hopen dat het geen last minute-reisje in de nare betekenis van het woord wordt. Kijk, ze hadden beter naar Nederland kunnen gaan: het is hier nu heel erg rustig, maar het allerbelangrijkste is: als je naar ons land gaat, dan heb je zo’n hitteschild echt never nooit nodig. Marcel Verreck