15-09-05   COLUMN STENDERS VROEG OP

Waar ben ik in Godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een mild tijdstip? Mild ja, jullie hadden het al voorspeld: als deze columnist eenmaal getrouwd zou zijn, dan zou het gedaan zijn met zijn scherpte, dan zou hij, geheel verdoofd door de huwelijkse staat, volslagen mild geworden zijn. En zo is het inderdaad gegaan. Op 2 september, een prachtige dag overigens, ben ik gehuwd en nu ben volkomen mild. Jongejonge, wat ben ik mild. Enorm mild. Was ik vroeger op mijn hart getrapt, wilde ik graag iemand zijn nieren proeven, schreeuwde ik de longen uit mijn lijf, had ik dingen op mijn lever, nu is inmiddels alles milt.
En weet je, het is heel fijn om mild te zijn. Toen mijn huwelijksreis naar New Orleans, laten we zeggen, een beetje in het water kwam te vallen, werd ik niet kwaad, maar vertrok met mijn bruid naar het subtropische Vlieland. Althans, subtropisch, dat was het vorige week. Ik heb op dit eiland nog gezocht naar de vermiste rijschoolhouderfamilie Kas uit Zeist, want deze Kas, die trouwens leeg bleek, want er waren veel schulden, zou logischerwijs wel eens gevlucht kunnen zijn naar een autovrij eiland als Vlieland. Daarop mogen eigenlijk alleen Chinese terreinwagens van het merk Jiangling Landwind, want die vallen na drie meter rijden toch uit elkaar, omdat ze net zo solide zijn als de financiële administratie van Rene van de B. Autovrij, heerlijk, dan kan je ook niet ontvoerd worden, want dat gaat na aankondiging per e-mail meestal per kofferbak. En autovrij is beter voor het milieu, en dan bedoel ik niet misdaadmilieu. Met de huidige benzineprijzen moet je de oliemaatschappijen eigenlijk danken voor hun inzet voor het milieu, want als de prijzen nog verder stijgen wordt de rest van het land op den duur ook autovrij.
Ja, ik ben mild. Ook voor Talpa. Daar gaan ze weer knutselen aan de uitzendschema's, want de zogeheten Talpa-vooravond is met al die RTL-Boulevard-naäperijen niet echt succesvol, to put it mildly. Maar ik wil Talpa toch ook wel credits geven voor hun vernieuwende televisie. Het zaaddonorspelprogramma ging dan wel niet door, maar dankzij het optreden van Openbaar Ministerie in de zaak-Nynke Kleiss hebben we uiteindelijk nu toch de hele dag een spermashow op tv. Het opperhoofd van het O.M. en ook Donner hebben moeten erkennen dat de omgang met het beruchte DNA door de politie volkomen zaad was. Beide heren moesten op de knieën, godzijdank niet om nog meer DNA te verzamelen.
Als je mild bent, laat ik in dit geval maar niet zeggen bezadigd, als je mild bent, zoals ik momenteel, houd je bepaalde dingen veel langer vol. Zo heb ik nu alweer een paar keer hele stukken van het tv-programma van Robert Jensen zitten kijken. Die is nu vijf maal per week op de buis en toch haalt hij elke keer weer moeiteloos zijn vertrouwde niveau. Voor mijn trouwen zou ik misschien nog wel eens iets lelijks gezegd hebben over zijn hijgerige gestotter, zijn toch altijd weer verbijsterende platheid, de allesoverstemmende lachband, maar nu denk ik: ach ja, zo kan het eigenlijk ook. Hij is eigenlijk ene soort Jerry Springer, maar dan gast en presentator in één persoon.
Jensen liet vorig jaar toen hij Catherine Keyl op zijn smoezelige bank had, een filmpje zien waarin een pratende kut het woord tot ons richtte. Voor mijn huwelijk zou ik dat schandalig hebben gevonden, nu denk ik hooguit: leuk die afwisseling tussen een pratende kut en een pratende lul. Want ik ben dan wel mild, vieze woorden vind ik nog steeds leuk. Vieze woorden zijn ook heel modern, want zoals wij weten is de wereld oversekst en doet de jongste jeugd al dingen met elkaar die wij op die leeftijd nog niet eens in een boekje hadden gezien. Daarom moet er nu eerder voorlichting op school komen. En dan geen voorlichting over hoe je het moet doen, maar vooral hoe je niet moet doen. Op het gemeentehuis van Zaandam hoeft die voorlichting meer gegeven te worden. Want daar werd de gemeentesecretaresse burgemeester gemaakt. Een mooi liefdeskoppel, daar in Zaaddam. Jammer eigenlijk dat zij geen voorlichtster was. Ja, ook burgemeesters hebben een seksleven! Als je Ivo Opstelten ziet, dan kan je je dat niet voorstellen. Die heeft geen Keileweg nodig. Zou ik voor mijn trouwen hebben gezegd. Maar nu ben ik mild.
Moet ik toch niet weer eens ouderwets kwaad worden op George Bush en zijn slome leiderschap ten aanzien van New Orleans. Maar ja, als milde man, zeg je in zo'n geval: goed dat hij de eerste dagen de hulpverleners niet in de weg heeft gelopen. Als er tenminste hulpverleners waren geweest. Michael Jackson gaat een benefietplaat maken voor de getroffen stad, die er momenteel net zo uitziet als zijn eigen gezicht. Dat wordt vast een wee lied met een kinderkoor, niet tegelijkertijd opgenomen in de studio natuurlijk, met als titel 'Wet sweet dreamer'. Ach ja. Zeg ik dan als milde wilde.
En Balkenende heeft gezegd dat hij niet voor een gekozen premier is. Dat is bijna een overbodige mededeling. Maar dat is tegenwoordig bijna alles in de Haagse politiek, het is een groot New Orleans sinds Frits Wester ieder jaar de miljoenennota laat uitlekken. Over wie we tenslotte niet mild genoeg kunnen zijn: Dick Advocaat. Dick Advocaat wordt coach van Zuid-Korea, het enige land waar hij veilig kan wisselen, Kim erin, Kim eruit. Niemand ziet het verschil. En Dick is er natuurlijk allang aan gewend dat ze met scheve ogen naar hem kijken.
Vermoeiend hè die mildheid. Maar er is hoop, jongens, volgende week komen de rekeningen van de huwelijksmiddenstand, en de kans is groot dat ik dan een stuk minder mild ben.

Marcel Verreck