03-11-05		COLUMN STENDERS VROEG OP Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een raar terugkerend tijdstip. Want een jaar geleden werd Theo van Gogh vermoord, dus daar gaat het dan natuurlijk over. Het schijnt dat in ons land in een jaar tijd alles enorm veranderd is, dus ja dat zal dan wel zo zijn. Dat wordt door vele opgewonden mediatypes met zulk een stelligheid beweerd, dat ik daar niet tegen in zal gaan, want met elke soort fundamentalist moet je voorzichtig zijn. En ik ben natuurlijk net zo'n erkend lafaard als Job Cohen, want ook ik wil de boel bij elkaar houden, om te beginnen mijn ledematen. En als je zoals Cohen de boel bij elkaar wil houden, dan ben je natuurlijk helemaal fout bezig. (En probeer trouwens de boel maar bij elkaar te houden met al die ongecontroleerde bladerenblazers.) Voor zover ik het begrijp moet je eerder handelen als mevrouw Rita Verdonk, een van vele enorm goede vriendinnen van de overleden filmmaker, die bepaalde gedeelten van de boel er liever niet bij heeft en hoe dat dan weer in de praktijk gaat, dat levert menige brandende kwestie op, zoals de cellenblokken op Schiphol-Oost. Volgens mevrouw Verdonk is daar 'adequaat' gehandeld, nou dat is in ieder geval een duidelijk signaal voor asielzoekers en drugskoeriers om ons land voortaan te mijden. En ja, de allochtonen, beschermd door die linkse eikels, die moeten nu hun plaats weten. Bij PSV spelen twee Marokkaanse jongens die heel goed hun plaats weten, AC Milan kwam er niet door heen, en opeens zijn alle voetballiefhebbers blij dat Guus Hiddink zo de boel bij elkaar probeert te houden. Maar goed, die opwinding in het jaar 1 na Theo is te begrijpen. Er moeten nog steeds mensen permanent beveiligd worden, dat is een schande en dat zijn wij terecht niet gewend in Nederland. Maar de opwinding leidt ook tot simplificaties, want de mens kan nu eenmaal niet zonder vijanden. Een vijand maakt het leven overzichtelijk en dat is geruststellend. Ooit waren het de Spanjaarden, ooit de Duitsers en daarna een hele lange tijd de Russen. Maar de Russen zijn tegenwoordig zoals wij, daar kunnen we geld mee verdienen dus gaan we president Poetin pijpen, zeg maar oliepijpen. En daarom stond ik dinsdag twintig minuten voor een Haags kruispunt te wachten totdat president Poetin met zijn KGB-makkers onder feestelijke ere-escorte was voorbij gekomen op weg naar een diner met koningin en Balkie, die het met zijn nieuwe vriend ook nog over de mensenrechten mocht hebben. Mnsnrchtn, op zijn Balkenendes uitgesproken klinkt het als een Russische heilsdronk, dus ik denk dat Poetin na de toespraak van JP vrolijk het glas geheven heeft. Maar goed, Balkenende had 's ochtends in de Linnaeusstraat bij zijn toespraak voor Theo al te kunnen oefenen met een dronken toehoorder. Want tja, Theo van Gogh blijft één jaar dood. Reden voor de Telegraaf van gisteren om zijn foto weer prominent op de voorpagina te zetten, dit jaar niet een walgelijke opname van zijn dode lichaam met daarin het mes, maar een foto van Theo's bolle hoofd, met daaronder de ongelukkig gekozen kop: accijns borrel omlaag. Ja, de tijd is wreed, als het maar lang genoeg geleden is, dan kunnen er weer grapjes gemaakt worden. Het leven gaat door, behalve dan voor Theo. Laten we dan dus maar in godsnaam of voor mijn part in Allahsnaam of in ietsnaam of nietsnaam eens kijken welke goedhollandse gewoonten in dit blijkbaar zo verscheurde land het afgelopen jaar dan níet veranderd zijn. Om te beginnen de files, die zijn er nog, en sterker, we worden er steeds beter in. Bij de grote steden mag nog maar 80 kilometer gereden worden en daar houdt iedereen zich moeiteloos aan, zeker in de spitsuren. Andere reden: veel omleggingen, vooral in Amsterdam, maar daarover later. Ook de treinen hebben nog steeds vertraging, niet in het minst omdat iedere vent in een jurk die in de buurt van Amsterdam Centraal komt voor een zelfmoordterrorist wordt aangezien. Dat wordt lachen straks met de carnaval , dan zou ik niet met de trein gaan. Hoewel je dan niet kan drinken, behalve het drankje van Vanessa, want daar zit niets in. Al krijg je er wel een beetje rare lippen van. Bij politie en AIVD zijn inmiddels alle bewijsmails tegen de Hofstadsgroep vernietigd, ook geen schokkend nieuws, want wat de overheid in een fotolaboratorium kan, kunnen ze natuurlijk ook op de computer. Peter R. de Vries gaat de politiek in, als hij tenminste genoeg stemmen krijgt bij televoting. Peter Idol de Vries, genomineerd voor het Kamerlidmaatschap. Op zich iets nieuws, zeker voor de Amsterdamse onderwereld, waar er steeds meer lieden definitief afzwaaien onder het motto: Zonder Peter is er niets aan, laten we de boel liquideren. Maar ook deze zelfregulering in de branche is niet nieuw. Een verdachte ex-advocaat kreeg een definitieve Hingst, voor hem kwam het Amsterdams blow-verbod te laat, in Osdorp werd gisteren iemand voor zijn crematie omvergeblazen en de crimineel John Mierenmet werd in Thailand vermoord. Hij werd geheel in stijl aangesproken door een motorfietser met een helm: bent u mister John? Dat was hij. Pang-pang. Thais gerecht, betekent blauwe bonen. En toen wás hij definitief. Hij had moeten weten dat ze in het warme Thailand nooit met een helm rondrijden. Nou wordt hij straks, net als zijn maat Sam Klepper begraven, alleen is nu de vraag: zijn er nog wel genoeg Hells Angels om hem te escorteren? Hoe zit dat überhaupt in de onderwereld, blijft er nog wel iemand over om de liquidaties te verrichten? Is het in Nederland echt zo puinhoop als in het buitenland? En dan rekenen we Pakistan kwa puinhoop niet mee, want daar kom je toch niet overheen. Hoe bedoel je? Oja Pakistan, aardbeving, was ik alweer vergeten. In Frankrijk is het hommeles in de Parijse voorsteden. Daar vielen doden in een transformatorhuisje. Dan is er met recht sprake van hoog oplopende spanning. En Kate Moss gaat op het platteland wonen. Even wat anders opsnuiven. Want dara is het lastig cocaïne gebruiken, want je hebt er veel bladerenblazers. De kinderen van Michael Jackson mogen niet weten wie hun moeder, het is al erg genoeg dat ze weten wie hun vader is. Afijn, dat soort showbiz-ellende. En dan hebben we in Nederland 'Gooise vrouwen'. En dan zie je dat alles hier toch heel anders is, maar vooral hetzelfde. In het land dat volgens menigeen zo enorm veranderd is het afgelopen jaar. We zagen het Gooi zoals het altijd is en altijd zal blijven, er was slechts één kleine wijziging: onze vriend Victor Reinier dook als dronken Gooise bal in een leeg zwembad. Toch vreemd, dat Vledder nu opeens het lijk was. En tenslotte de integratie. Nog niet geheel voltooid, al doet men dappere pogingen. Zo zag ik een collectant van de diabetes stichting, en dat in de week van het suikerfeest. Marcel Verreck