23-12-05		EINDEJAARSCONFERENCE 2005 (DEEL 1: SEX EN SPORT) Waar zijn wij in godsnaam in 2005 terecht gekomen? En op wat voor een sportief tijdstip. Want ik wilde dit jaar maar eens beginnen met de sport, en dan met name met de meest populaire tobsport (met een b), te weten de sex in 2005, dan zitten we er tenminste meteen lekker in. 2004 was een topjaar met Nico van Eigen Kruis & Pruim en het meisje Loos dat de heer Beckham tot enige geslaagde doelpogingen wist te verleiden. Zij mag nu dit jaar met haar nieuwste borsten in de Playboy, maar dan wachten we liever nog even op de altijd konsekwente Bridget Maasland. Zij poseert binnenkort en de opbrengst gaat naar zielige hondjes. En wat laat ze dan dus zien: haar poes! Vergeleken met 2004 was het schandaaljaar 2005 een beetje slappe hap. Aan warme hete vrouwen geen gebrek, Emily, Rita en Katrina (duidelijk mét haar Waves), men zegt: nat is lekker, maar dit was te veel van het goede. Het moest weer van de mannen komen. De affaire-Ruud Lubbers druppelde nog wat na, dat hoort bij mannen van die leeftijd. Lubbers had een Amerikaanse VN-medewerkster bij de heupen gevat en zijn Kruis van Verdienste tegen haar ongetwijfeld dikke Amerikaanse reet geduwd. Zijn vrouw Ria noemt dat een hartelijk gebaar, waarschijnlijk omdat zij deze geste van Ruud al jaren moet ontberen. De VN-dame heette dan wel wel een medewerkster, uiteindelijk werkte ze niet mee. En Ruud schijnt bij het copieerapparaat meer indringende ontmoetingen te hebben gehad, maar ja, dat is nou eenmaal zijn concept van Zich Verenigende Naties. Het resultaat: nog meer vluchtelingen en dat waren dan vooral dames uit de burelen van Lubbers. Ruud Lubbers werd op deze wijze wel de held op Lowlands, maar hij kan nu niets meer doen voor al die arme Afrikaanse stumpers, die dankzij de grote HIV-allesreiniger uit Vaticaanstad het nog steeds niet met een condoom mogen doen. Maar Lubbers had bijvoorbeeld het goede voorbeeld kunnen geven door zijn naam te veranderen in Ruud Rubbers. Of door de slogan te hanteren: Lubbers gebruikt Rubbers! Want zo'n seksueel aktieve man dwingt ook in Afrika respect af. Maar ja, dat zit er dus niet meer in, al is Lubbers wel een typisch christelijke held: hij lijdt aan het kruis, en wel aan zijn eigen kruis. Zijn vrouw Ria was 9 mei ongetwijfeld in de Braziliaanse stad Esperanza te vinden, want daar werd toen de Dag van het Orgasme georganiseerd. Het is maar één dag, maar toch altijd nog meer dan ze thuis heeft. Ander onderzoek op dit gebied leert trouwens dat het vrouwelijk orgasme genetisch bepaald is. Ja, dan ga je toch heel anders naar je schoonmoeder kijken. Maar goed, het gaat hier uiteindelijk over de instandhouding van de soort. Wat dat betreft kunnen wij ook te raden gaan bij de Turken. Die hebben meer kinderen dan autochtone Nederlanders en we weten nu waarom: ze komen sneller klaar. In 3,8 minuut, terwijl wij gemiddeld 5,1 minuut aan het zwoegen zijn. Maar misschien gaat dat gemiddelde omhoog nu de pillen van Vanessa uit de handel zijn genomen. Daar schijnen rare dingen in te zitten waardoor je vreemde lippen krijgt. BNN maakte er zelfs een tv-programma over: Slikken en spuiten. Je hoorde trouwens ook in 2005 de hele dag radioreclames over mannen met erectiestoornissen en wel gek genoeg over mannen die hem nu juist niet omhoog kunnen krijgen. In vliegtermen het syndroom van Onur Air. Overigens een heel milieuvriendelijke luchtvaartmaatschappij, zij lozen hun kerosine niet in de lucht, maar gewoon al op het vliegveld. Terug naar die andere lozingen. Het fotomodel Jerry Hall gaat zich inzetten voor erectiestoornissen. En terecht, want zij was getrouwd met Mick Jagger, zoals bekend een wandelende erectiestoornis, maar dan van een andere soort: bij hem zijn alleen zijn lippen slap. Waarom Mick the Dick altijd een harde heeft ligt besloten in zijn beroemdste dichtregel: I can't get no satisfaction. Ook wat betreft the Rolling Stones kun je zeggen dat ze nooit klaar zijn. Ze komen volgend jaar weer optreden, er zijn al valse kaartjes voor een echt Stones-concert in omloop. Anders dan bij Duran Duran dit jaar, daar had je echte kaartjes voor een vals concert. Ander seksnieuws: Studenten krijgen bij een ziektekostenpolis honderd gratis condooms, zodat ze door die zorgverzekering in ieder geval veilig genaaid worden. Zoals gebruikelijk kijken de Nederlanders bij problemen voornamelijk naar de dingen die in het buitenland verkeerd gaan. Michael Jackson, dat was nog een eens een viespeuk, al werd hij vrijgesproken. Michael Jackson ging om imagoredenen meteen een benefietplaat maken voor New Orleans, een stad die er na die orkaan net zo uitzag als zijn eigen gezicht. Maar ondertussen mogen zijn kinderen niet weten wie hun moeder is, het is al erg genoeg dat ze weten wie hun vader is. Ach, wat ze in Amerika kunnen, dat kunnen wij ook. Michael Jackson, zo vernemen wij, slaapt voortaan alleen. Net zoals Robin van Persie deze zomer. Want 2005 was een mager seksjaar geweest zonder de inbreng van het voetbaltalent van Persie, een Robin en Bedman tegelijk, in diverse opzichten de opvolger van Patrick Kluivert.Want deze penetrerende spits kon in tegenstelling tot op het voetbalveld niet aan zijn bewakers ontsnappen. De echtgenote van Van Persie zei dat ze pal achter haar man stond. Dat is ook verreweg de veiligste plek. Wat er precies met die vreemde dame in dat hotel is gebeurd, watskebeurd, weet niemand, maar wel kregen we het viezige bericht dat er DNA-materiaal is aangetroffen. Vroeger heette dat gewoon:losse flodders. Grote vraag is nu: deed hij het of deed hij het niet? En was het tegen haar wil?Via een hersenscan kunnen we er nu trouwens achter komen of een vrouw een orgasme faket. Dat kan je meten aan de hersenactiviteit. Maar volgens advocaat M. van van P. had de betreffende dame überhaupt weinig last van meetbare hersenactiviteit. Maar ik denk dat van P. hem op dat moment wel eraf had willen zagen, hetgeen gepast zou hebben in een trend deze zomer omdat er plotseling allerlei lichaamsdelen in slootjes dobberden. Een leuke puzzel voor de politie en voor Peter R.de Vries. Maar laten we het ook nog even over de andere sport hebben. We gaan naar Duitsland! 65 jaar geleden zouden we daar minder blij mee zijn geweest. Ook Dick Advocaat is er weer bij. Hij wordt coach van Zuid-Korea, het enige land waar hij veilig kan wisselen, Kim erin, Kim eruit. Niemand ziet het verschil. En Dick is er natuurlijk allang aan gewend dat ze met scheve ogen naar hem kijken. En dan PSV en AZ in hun halve eurocupfinales. Het Nederlands voetbal gaat steeds meer lijken op het leven zelf: alles gaat goed tot de laatste minuut. Vroeger hadden we het zogenaamde gemiste penalty-complex, nu hebben we het laatste minuut-trauma. Kan het erger? Ik vrees van wel. Ik bereid jullie alvast voor op de WK-finale volgend jaar zomer in Duitsland, waarin wij tegen het gastland in de laatste seconde een beslissende penalty zullen mogen nemen. Tegen die tijd heeft Marco van Basten zoveel spelers uitgeprobeerd, dat hij alleen nog Clarence Seedorf over heeft. Ach, Clarence Seedorf. De sympathieke voetbalheld werd beroofd in zijn huis van 110.000 euro, dus dat is een week droog brood eten voor de Seedorfjes. Volgens kenners was het trouwens wel de eerste keer dat Clarence goed afgaf. Ach die arme Clarence, hij kan zich niet verdedigen. Als je hem een revolver geeft schiet hij toch over. Dan was er meer respect voor Joop Zoetemelk, hij kreeg een standbeeld in zijn geboortedorp Rijpwetering. Het beeld had eerst, bescheiden als Joop zelf in een stoffig hoekje van Ahoy gestaan, maar nu klopte het helemaal. Net als Zoetemelk meestal, stond het nu op een vertrouwde tweede plek. Verder hadden we dit jaar 17 wereldkampioenen in de meest uiteen opende sporten, maar daar was Inge de Bruin niet bij. Zij was, zoals ooit onze vooroudervissen, het land opgekropen, met de kin geheven en manifesteerde zich als dansend sterretje en fotomodel. Zij wel. Maar laten we ook aandacht besteden aan de velen die het in 2005 kwa seks en sport niet helemaal maakten: LIJFLIED (lied door Paul Pleijsier & Marcel Verreck) Ze heeft een lijf waaraan geen kledingstuk gedijt Haar jurkjes vallen steeds te nauw of net te wijd Draagt ze een broek dan is dat echt een drama De mensen kijken: een gecostumeerde lama Ze heeft een lijf waaraan geen kledingstuk gedijt Of ze door Beatrix persoonlijk is gekleid Of is ontworpen naar een schetsje van Picasso Met een ceintuur is ze varken in een lasso Ze is niet vierkant en ze is niet rond Waar je een rug verwacht daar zit opeens een kont Haar te kleden is een doelloos avontuur Want zelfs computeranimaties doen te kort aan haar figuur Ze heeft een lijf waaraan geen kledingstuk gedijt 't Is konsekwent in zijn onregelmatigheid Haute couturiers zijn er niet uit gekomen En zelfs Gaulthier schijnt nog vaak naar van haar te dromen Ze heeft een lijf waaraan geen kledingstuk gedijt Ze krijgt subsidie en valt onder kunstbeleid Een man als Christo wist de Reichstag in te pakken Maar na één blik op haar liet hij de moed al zakken Ze is niet vierkant en ze is niet rond Waar je een rug verwacht daar zit opeens een mond Haar te kleden is een doelloos avontuur Want zelfs computeranimaties doen te kort aan haar figuur Kan zij niet uit het zicht is wat je zeggen zou Maar ja, maar ja, het blijft toch ....Paul zijn vrouw Nee, Marcel zijn vrouw Nee, Rob zijn vrouw Nee, Fred zijn vrouw (DEEL 2: DOOD EN AFSCHEID) Waar waren wij in 2005 in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een definitief tijdstip? Want we moesten weer van velen afscheid nemen. En dan bewaar ik de rampen voor dadelijk, als ik ook premier Balkenende zal behandelen, want die hoort in dat hoofdstukje thuis. Het was nog maar net lente, of er heerste dood, leed en verderf in de wereld. De paus en prins Reinier van Monaco klopten aan de hemelpoort, het huwelijk van Charles en Camilla moest worden uitgesteld, niet langer dan een dag, want anders werden de paarden onrustig en toen werd, ojeeojeeojee ook nog eens bekend gemaakt dat Thom de Graaf niet meer politiek actief zou zijn. Volgens een hoop mensen aan het Binnenhof was hij dat al jaren niet meer. Ik zie nu ook iedereen kijken: Thom de Graaf, wie was dat ook al weer? Er geschiedden dus allerlei catastrofes en die moesten natuurlijk geoefend worden. Zo was er in de Arena een grote rampenoefening. Het verschil tussen een ramp en oefening is: bij een oefening treedt Ali B. op, bij een ramp Mohammed B. Waarom werd dit spektakel in de Arena georganiseerd? Omdat ze daar de laatste tijd gewend geraakt zijn aan rampen. Maar genoeg over Ajax, dat valt tegenwoordig in de categorie-Balkenende. De oude poolse paap ging dus heen en in Rome verzamelden zich miljoenen lijkschouwers. Toen ging in de Sixtijnse kapel de Idols-variant 'Be a pope' van start: Alle kardinalen moesten op een kruis gaan staan, nog eens wat anders dan eraan hangen, en als ze zoals een hoop Noordamerikaanse kardinalen gewoontegetrouw op het sterretje plaatsnamen, dan vielen ze af. En dan hoefden zij van de jury onder leiding van Henkjan de 23ste maar een zin uit te spreken: Bedankt voor de bloemen. En ze moesten iets leuks met een condoom doen. En toen kwam er een nieuwe paus. Nou ja, nieuw, het was er wel eentje van 78. Noem dat maar nieuw. Kardinaal Simonis gaf hem een jaar of vijf. Want zo lang duurt een Duitse bezetting meestal. Paus Benedictus XVI. De zestiende dat klinkt ook niet al te nieuw. De man schijnt ook niet al te nieuwe opvattingen te hebben. Desalniettemin ging iedereen compleet uit zijn bol toen zijn uitverkiezing bekend werd gemaakt. De witte rook sloeg menige geestelijke uit het hoofd, alsof er aderverkalking vlam had gevat. Ik zag een reportage vanaf het Sint Pietersplein vol gillende, juichende en jankende mensen. Jankende duitsers, ook dat nog, die riepen: wir sind Pabst! Het was alsof Bayern München de Europacup had gewonnen, sterker nog, het hysterische gebrul deed mij denken aan het songfestival. En dan al die kerels in jurken op dat balkon, had Vaticaanstad in Venetië gelegen, dan zou je zeggen: de Canal Parade!De nieuwe paus heeft verklaard zeer tegen homoseksualiteit te zijn, hij werd ook niet in de eerste stemronde gekozen, maar als je al die mannetjes zo bij elkaar zag, dan vermoed je dat het toch niet lang zal duren aleer in teleurgestelde kringen en kringspieren de bijnaam van de nieuwe paus zal luiden: Dikke Penis de Zestiende. Volgens ingewijden zal deze conservatieve paus nog wel eens voor verrassingen kunnen zorgen. Maar of hij homo's, althans homo's die daar ook voor uitkomen, in de kerk zal toelaten is nog maar de vraag. Misschien door de achterdeur. En dan de kunstenaar Anton Heijboer. Hij was al zesentwintig jaar of zo zijn huis niet meer uitgeweest. Tot dit voorjaar. De man had vijf bruiden, op zich een reden om nooit meer je nest uit te komen. Hij begon zijn dames-inzamelingsaktie indertijd onder het motto: Heijboer zoekt vrouw. Die naam werd dit jaar gepikt door de KRO. Vijf bruiden, je zou ervoor tekenen en dat deed Heijboer dan ook. Hij liet duizenden kunstwerken na, meer dan genoeg om zijn begrafenis te betalen. En dat brengt ons bij de betreurde popzanger Wally Tax. Zijn achternaam had niets te maken met zijn grootste schuldeiser. Nog eenmaal waren zijn liederen in Paradiso te horen en van de opbrengst werd Wally begraven. Het lot van deze popheld doet denken aan dat van voetbalgod George Best, over wie Sint-Nicolaas onlangs helaas de volgende regels moest dichten: Op dit bericht, zowel goed als slecht, moeten we maar klinken Georgie Best, de voetbalster, zal zeker nooit meer drinken Dit onnavolgbaar balgenie leed zijn laatste nederlaag Tegen die gele tegenstander met die altijd witte kraag Maar hij was een held van zijn kruin tot aan zijn tenen Hij speelde zelfs diverse Missen World tussen de benen Triester was het afscheid van de 26-jarige David di Tomasso van FC Utrecht, want jeugd en onschuld zien wij niet graag sterven. Anders was de situatie in crimineel Amsterdam. Toen Peter R. de Vries politieke aspiraties kreeg, waren er in de Amsterdamse onderwereld steeds meer lieden die definitief afzwaaiden onder het motto: Zonder Peter is er niets aan, laten we de boel liquideren. Maar deze zelfregulering in de branche is niet nieuw. Een verdachte ex-advocaat kreeg een definitieve Hingst, voor hem kwam het Amsterdams blow-verbod te laat, in Osdorp werd iemand reeds voor zijn crematie omvergeblazen en de crimineel John Mierenmet werd in Thailand vermoord. Hij werd geheel in stijl aangesproken door een motorfietser met een helm: bent u mister John? Dat was hij. Pang-pang. Thais gerecht, betekent blauwe bonen. En toen wás hij definitief. Hij had moeten weten dat ze in het warme Thailand nooit met een helm rondrijden. Nou wordt hij straks, net als zijn maat Sam Klepper begraven, alleen is nu de vraag: zijn er nog wel genoeg Hells Angels om hem te escorteren? Hoe zit dat überhaupt in de onderwereld, blijft er nog wel iemand over om de liquidaties te verrichten? Het was een wonder dat er op die begrafenis van Mierenmet nog zo'n 200 gasten aanwezig waren. Elke dag later begraven, betekent minder aanloop. Maar in ons beschaafde land komt dierenleed altijd nog veel harder aan. We moesten afscheid nemen van de Veluwse komkommerpoema, die ons zo fijn door de zomer heen hielp op een Balkenende-achtige wijze: Hij moet er zijn, maar je ziet hem nooit. En verder was er het tragische verscheiden van De Mus, een catastrofe die ik ook in het hoofdstuk rampen wil behandelen. Het arme beest wordt nu opgezet, beter was het geweest om het te begraven en dan op het graf een dominosteen te zetten. En wie stierf er tenslotte in donkerste dagen van het jaar, als je hem het meest nodig hebt? Philips. De oude Frits werd bij PSV op de tribune terecht luid beweend. Op zich geen nieuw fenomeen. Want ook bij Ajax wordt de laatste tijd op de tribune vaak gehuild, maar dat komt door het spel. En dan stierf ook nog eens mevrouw Hennie Van Andel-Schipper, met 115 jaar de oudste inwoner van de wereld én fervent Ajax-fan, maar zij was dan ook oud genoeg om nog goede wedstrijden van de Amsterdamse ploeg te hebben meegemaakt. Luisteraars, wij gedenken de doden en soms eren wij hem met een beeld, zoals André Hazes. Dat werd op de Albert Cuyp opgericht onder het motto: André de Pijp uit, dat nooit. Het staat dus bij mij op de hoek en is heel levensecht, ik riep: hee Dré, maar het beeld bleek net zo doof als het origineel. Soms is het gedenkteken wat symbolischer, zoals de uitschuifbare fallus die in Wageningen voor Prins Bernhard werd geïnstalleerd. Maar goed, wij gedenken de doden, zij die geschiedenis maakten en wier leven ons tot goed of slecht voorbeeld diende, want wie zijn wij als wij niet van de geschiedenis kunnen leren. Daarom hierbij enige praktische ideeën voor het zieltogende Nederlandse geschiedenisonderwijs, een fijn en praktisch alternatief voor het Studiehuis: HET GESCHIEDENISPRACTICUM (lied door Paul Pleijsier & Marcel Verreck) Hij was een man zonder succes Hij greep wanhopig naar de fles Hij was docent geschiedenis Van de geschiedenis wordt wel verhaald Dat zij zich telkens weer herhaalt Maar steeds ook net iets anders is Natte witte proppen vliegen suizend langs zijn oren Punaises die zich in zijn ribfluwelen zitvlak boren Verstoring van de orde met de nieuwste schuttingwoorden Hij sprak met een collega en die zei dat het zo hoorde Kenneth zit met Johnny achterin de klas te roken Klazien heeft net de ruit van het aquarium gebroken De posters aan de muur zijn een voor een in brand gestoken Hij is een pacifist want anders had-ie zich gewroken Maar op een dag komt hij op school Geheel gevuld met alcohol En iedereen is bang voor hem Want het geweer dat in zijn handen ligt Is wat je noemt leerlinggericht Vandaag geeft hij een practicum Hij zegt: Dit is geschiedenis en die gaat nu herleven De moord op John F Kennedy, die doen we hier nu even Kenneth krijgt de gun en hij moet op Johnny schieten De moord zal worden nagespeeld compleet met bloedvergieten Kenneth haalt de trekker over, Johnnies schedel splijt De hersens spatten in het rond en Kenneth overlijdt Het practicum gaat verder met een lesje guillotine Kenneth moet eronder en Klazien mag hem bedienen De kop van Kenneth rolt, de leraar roept; 't is revolutie Wie zich tegen het gezag verzet, die krijgt een executie Dus wie zijn bek nog opendoet, sterft revolutionar Want jullie zijn het volk En ik ben Robespierre (DEEL 3: RAMPEN & TV) Waar zijn wij in 2005 in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een rampzalig tijdstip. Want dit was het jaar van de rampen. De tsunami viel nog in het staartje van vorig jaar, maar pas in 2005 werden we ons bewust van de omvang van de schade. Door mijn ongeëvenaarde timing verbleef ik op tweede kerstdag op het Thaise eiland Phuket, maar wel aan de goede kant van het eiland zodat ik ongedeerd bleef. Was ik die dag wat minder lui geweest en had ik mij die ochtend al naar het zuidelijke strand gesleept, naar de paradijselijke Nai Harn Bay, een stuk fijner dan Mohammed B., maar had ik daar gelegen, dan was ik er waarschijnlijk minder genadig afgekomen. Ik weet nu waar ik mijn leven aan te danken heb, dus ik zeg het nog maar eens, speciaal voor degenen die dit vanuit hun bed horen: leve de luiheid! De volgende dag vertrok ik volgens plan naar Sydney. Het vliegveld van Phuket was een inferno vol paniekerige, lichtgewonde mensen. Vooral heel veel mensen. Ik sprak lieden die voor hun leven hadden moeten rennen, en zelfs nog even terug waren gespurt om hun fietsen te redden. Het betrof hier uiteraard Nederlanders. Pas in Australië zag ik op het tv-nieuws de gruwelijke beelden, waardoor men zelfs in Nederland 3 minuten stil is geweest. Dat gebeurt normaal gesproken alleen als de omroepmedewerkers ontevreden zijn. En ik las op internet zelfs de kreet "Waar blijft Balkenende?". Nou, ik kan jullie vertellen dat heel Phuket op dat moment bezaaid was met balkenenden en ander wrakhout. Minister Remkes was ook zoek. Hij zat elders in Thailand, op zich logisch als oudere alleenstaande man, maar men wilde dat hij daadkrachtig zijn tanden zou komen laten zien. Ja, ook in het westen was iedereen flink in de war. Toyota ging zijn nieuwe model, de Tsunami, een andere naam geven. Grote vraag was toen meteen: moet Volkswagen nu ook zijn Golf gaan terughalen? Nee, eigenlijk vallen er geen grappen over te maken. Toch ben ik redelijk lakoniek onder de situatie gebleven. Want dat is toch het rare, net zoals in de politiek of in de omroepwereld geldt: als je er midden in zit heb je de ellende vaak veel minder in de gaten. In 2005 ging er van alles de lucht in. Er waren bomaanslagen in Londen en op Bali en verschrikkelijke cyclonen in het Caraïbisch gebied en bij New Orleans. Hadden ze daar maar echte Deltawerken gehad zoals bij ons, zou je zeggen. Nou, zeiden sommige experts, in de Oosterschelde hebben we een doorlaatbare dam en die hadden ze in New Orleans ook plenty. Er ging nog meer ellende de lucht in. De orkaan Talpa woedde over medialand en dat hebben we geweten. Om te beginnen was er 'De Televisiecompetitie' met daarin Reinouts Spermashow. Dan word je toch weer naar de buis gezogen. Het was soms moeilijk kiezen: Ajax bij de publieken of de Talpa-variant van 'Fiets hem erin'. Het is toch de keuze tussen twee zaadwedstrijden. Ongevraagd heb ik vervolgens een aantal programma-ideeën aangedragen: Bouncing Backpackers, oftewel belevenissen van een zelfmoordterrorist, waarin een aantal fundamentalistische kandidaten moet proberen iets te laten ontploffen bij Sail Amsterdam, wat vrijwel onmogelijk is, want ze dienen er eerst met de trein naar toe te reizen. Swap your medicin, twee patiënten ruilen een week lang van medicijn, voor zover dat al niet door de apotheekcomputer is gebeurd. Of zoals Lance Armstrong zou ontkennen de epotheekcomputer. En Bridget Maasland presenteert onder de titel 'Kolonisten van karton' de Gaza-versie van 'Je huis in de steigers'. En dan natuurlijk de documentaire 'Albert West in Turkmenistan'. De bierzanger probeert na Afghanistan ook beroemd te worden in dit verre land, maar ondervindt veel moeilijheden, aangezien de regering per decreet het playbacken verboden heeft. Regilio Tuur wordt aangetrokken om de serie 'Elektronisch Huisarrest' te presenteren. Bekende Nederlanders worden opgehokt met een elektronische enkelband. De opnames met Joost Eerdmans zijn al bezig. Deze LPF-er heeft zich in het verleden ook al eens vrijwillig in een cel laten opsluiten. Waarschijnlijk om meer zicht te krijgen op de achtergronden van zijn fractiegenoten van de LPF. Maar wat zendt Talpa uiteindelijk uit? De zoveelste aflevering van Big Brother. Tussen al die slome hangjongeren in hun badjassen en hun wezenloze praatjes was daar de hoogzwangere Tanya. Zij wilde tijdens de bevalling niet gillen om de anderen niet te storen. Alsof er dan zinvolle communicatie verloren zou gaan. Het was wel in een opzicht een geheel nieuwe bevalling, want de aanstaande moeder was een kettingrookster: toen de verloskundige begon over puffen greep zij naar haar pakje sigaretten. Ik miste bij dit spektakel trouwens de vader van de baby, het kan haast niet anders dan dat hij het beroemde pakje sigaretten is gaan kopen. Nadat hij zichzelf heel snel had genomineerd. Aanwezig was wel de moeder van Tanya en die sprak op intieme toon dat ze zo veel respekt voor haar dochter had. Respect - het meest uitgekauwde en uitgeholde woord van de laatste tijd. Negenduizend nieuwe woorden zijn er in de van Dale bij gekomen, maar iedereen bleef maar wauwelen over respect. Arm woord dat het op zich zo goed bedoelt. Het eerste wat Tanya zei na gedane arbeid was natuurlijk: ik wil een sigaret. Dat het wurm Joscelyn Savannah heet verbaast me, Belinda had meer voor de hand gelegen. Terug naar de echte rampen. Pakistan werd getroffen, maar ja daar waren een stuk minder westerse toeristen met homevideos aanwezig. Er zat niets dus anders op dan de aardbevingsramp in Pakistan sexier te maken. En wel onder het motto: Pimp up my disaster. Maar hoe? Bijvoorbeeld door de aanstormende politicus Peter R. de Vries een spannend programma te laten maken waarin hij onthult dat deze aardbeving na de Al Qaida-orkanen in the Caribean een tegenzet is van de Amerikanen in hun jacht op Bin Laden. Een misrekening, aldus Peter R. de Vries, want nu zullen de terroristen in hun ingestorte grotten wel nooit meer te vinden zijn. Evenals vele onschuldige burgers. Ja, als Peter R. de Vries langskomt, dan gaat de onderste steen boven. Pimp up my disaster. Waarom niet de herdenking van Theo van Gogh verplaatst naar Pakistan, opdat wij even verlost zouden zijn van al die trappelende notabelen die hun politieke zegje bij die gelegenheid moeten doen. Multi-culturele inbreng en couleur locale verzekerd. Evenals cactussen. Als ze dan maar niet dezelfde partytent meenemen die vorig jaar een dag lang in de Linnaeusstraat stond. Pimp up my disaster. Nu fetakaas alleen nog maar Grieks mag zijn, introduceer Pakistaanse kaas. Sterker nog: introduceer de Pakistaanse keuken. Als je er ergens nog een hele Pakistaanse keuken kan vinden. Pimp up my disaster. 'Huis in de steigers', 'De Bouw' en 'Het Blok' allemaal op locatie in Pakistan. Het hele Big Brotherhuis, hup, inpakken en wegwezen. En dan wel als Big Brother de regel stellen dat nieuwe Pakistaanse bewoners niet meteen door dat lamlendige zootje welvaartssukkel s worden genomineerd. 'Nou, ik heb het idee dat Mohammed, Abdul en Viswanathan onder één tulband spelen, dat denk ik gewoon, dus...en ik heb zoiets van dat Fatima en Urda misschien wel een soort van expres gewoon weigeren met ons mee te party-en. Dus.' Pimp up my disaster. Uiteindelijk moet je de jeugd overtuigen. Want de jeugd heeft de toekomst. En dat doe je met een fijne dosis fun. Maak een didactische game voor de kids over de hulpverlening aan de getroffen gebieden. Een extreem moeilijk spel, al lijkt het hoogste level heel makkelijk: voedsel uitdelen en hulp bieden aan getroffen bergdorpen. Maar bijna niemand slaagt er in dat niveau te halen. Pimp up my disaster. Laten we hopen dat het werkt. Maar het zal een toer zijn in het land dat een realitysoap met Jan Smit het meest bijzondere vindt wat er op de televisie te zien is. Ach hoe deze rampen te lijf te gaan? Gewoon stug doorgaan zoals Balkenende en de zijnen, die zich gedragen overeenkomstig hun onderwijsbeleid: als je wat wilt bereiken, moet je blijven zitten. Straal ondanks alles vertrouwen in de toekomst uit en gedraag je als een stewardess! BLIJVEN LACHEN (Het stewardessenlied door Paul Pleijsier en Marcel Verreck) Je ziet de hele wereld, 't is een luxueus bestaan Ja, voor de meeste meisjes is het echt de hoogste baan Ze zijn niet allemaal wat je noemt een bolleboos En ze noemen zich, vol humor, stewardoos Ha ha haha ha ha ha Ze trippen op hun hakjes Kleine koffer in de hand In hun dolle fastfood?pakjes Richting weer zo'n spannend strand Tot de tepels in de pancake Met een zwoele tax free lucht In Hawaii wacht een verwenweek Maar nog eerst even de vlucht Blijven lachen, blijven lachen Stoel 8B laat telkens winden Kan zijn kotszak ook niet vinden Blijven lachen, blijven lachen Die arabier wil met jou slapen Ach meneer, wat zei u? kapen? Blijven lachen, blijven lachen, telkens weer Blijven lachen, ook al doen je kaken zeer Ha ha haha ha ha ha | Ze staat er, maar ze is er niet Als ze 't zwemvest demonstreert Soms vraag ik mij ook af Hoe je een stewardess monteert Dan worden alle leden Aan elkaar geschroefd En als het hoofdje is gesneden Wordt die lach erin gegroefd Blijven lachen, blijven lachen Ach, die steenpuist in uw nek Lekt in die juist ontdooide snack Blijven lachen, blijven lachen Eindigt dit koket gehuppel Weer op de co?piloot zijn knuppel Blijven lachen, blijven lachen, telkens weer Blijven lachen, ook al stort het vliegtuig neer Het is een lach die een eigen leven leidt Die zich maar zelden over het hele lijf verspreidt Het is een lach die ons verzoent met het bestaan Je kijkt en denkt: Ik heb goddank een andere baan Maar heb geen meelij, ik heb mij hiervan vergewist: Stewardessen gaan zelfs lachend in hun kist Ha ha haha ha (DEEL 4: NEDERLAND UITLEGGEN IN DEN VREEMDE) Waar zijn wij in 2005 in godsnaam terecht gekomen? En op wat voor een verwarrend tijdstip? Want binnenkort ga ik weer eens op reis naar een ander werelddeel. Welk? Nou, het is een werelddeel waar ze sinds de kwalificatiewedstrijd Uruguay- Australië niet zo heel erg blij zijn met Guus Hiddink. En ik maak me nu al zorgen hoe ik daar ons land moet gaan uitleggen. Een politieke moord, zoals op Louis Sévèke in Nijmegen, dat zullen ze daar wel begrijpen, hoewel één, dat is op zich een beetje weinig, maar goed, te begrijpen, behalve dan misschien dat ze vinden dat politieke moorden eigenlijk gewoon in de hoofdstad horen te worden gepleegd. Dan kan ik ze geruststellen dat men in Amsterdam ook gewoon doorgaat met omleggen. Met het graven van die NZ-lijn lijkt het wel of de hele onderwereld boven komt drijven. Logisch ook dat het aantal criminaliteitsprogramma's op de tv enorm toeneemt. Peter R, John van de H. En natuurlijk Opsporing V. En ongetwijfeld binnenkort een nieuw programma van het ongeneeslijke testbeeld Rob Oudkerk over de onderlaag van de samenleving waar hij zoals bekend graag zijn neus in onfrisse zaakjes steekt. Om zijn reukorgaan na afloop dan natuurlijk wel weer door de Vim te halen, want echte cocaine heeft de sympathieke huisarts zichzelf volgens eigen zeggen nog nooit voorgeschreven. Hoe leg je dit land uit in den vreemde? De onvolprezen Freek de Jonge heeft ooit naar aanleiding van de zeehondencrêche te Pieterburen vertwijfeld uitgeroepen: het is toch niet te hopen dat deze beschaving ooit wordt opgegraven. Zo zijn er sinds 2005 in ons geweldige land straten met meeverende drempels. Vrachtwagens maken minder lawaai bij het passeren van een meeverende drempel . Nu nog meeverende vangrails, dat had mij als kortstondig BMW-rijder een hoop geld gescheeld. Het wachten is op opblaasbare eilanden, verfrommelbare probleemwijken, inschuifbare voetbaltreinen, inklapbare longen eh provincies en biologisch afbreekbare politici ala Paul Rosenmuller die volgens de Telegraaf dit jaar de Jack Spijkerman-trofee heeft gewonnen met zijn kloeke salaris als commissielid minderheden. Ik snap zo'n vergoeding wel, om je in te kunnen leven in zo'n functie moet je je een minderheid voelen. En met zo'n salaris hoor je tot een minderheid. Want zoveel graaiende topmannen van energiebedrijven zijn er nou ook weer niet. Maar ik vind het prima, het gelul erover hoort bij dit gezapige welvarend landje, waar het ondanks het gebrul van enige beroepshysterici maar niet heftig wil worden. De wereldgeschiedenis is een bloedbad zonder weerga, lees er bijvoorbeeld In Europa van Geert Mak maar eens op na, als je alle doden die daarin vallen wil herdenken heb je aan twee minuten op 4 mei alleen niet genoeg. En dan is het toch wonderbaarlijk hoe ons fantastische land in vergelijking met de ons omringende naties de dans zo vaak ontsprongen is. We hebben zestienmiljoen inwoners, en volgens SBS, onmiddelijk na Maurice de Hond ons alwetend orgaan, maar zes probleemwijken, die meestal uit twee straten bestaan, dus dat is een krat of twintig, even een boodschapje doen op de lokale wietboulevard, uitdelen die handel en filmen maar! Ja, ik zal moeten vertellen dat wij wietboulevards hebben, maar dat begrijpen ze daar in Zuid-Amerika wel, want daar hebben ze zelf cocaïne-provincies. Minister Donner is er trouwens tegen. Hij is bang dat Limburg een narco-staat wordt. Nou en? Wat maakt het uit of ze daar allemaal aan de hasj zijn, je kan ze sowieso niet verstaan. Bovendien gaat het er dan voor het eerst sinds de sluiting van de mijnen weer eens lekker dampen. En dan heb je in ons land de hangbejaarden. Nadat ze eerst in Oude Pekela het winkelcentrum onveilig hadden gemaakt, doken ze nu op in Almere. Na enig geschreeuw, anders verstaan ze het niet, waren ze in Almere uiteindelijk toch weer welkom in de McDonalds. De oudjes hadden er een potje van gemaakt met hun McRollators door de McBallenbak. Ook hadden ze, volgens zeggen, geïnspireerd door het voedselaanbod naar Frans voorbeeld auto's willen grillen, maar ja, het is een McDrive en daar zijn de oudjes dan toch niet rap genoeg voor. Nu zijn ze in genade aangenomen, commentaar van de zaak: wij zijn zelf ook gek van oud vlees. Nee hoor, zuidamerikanos, wij zijn helemaal niet gek in dit land. De gezondheidszorg is geliberaliseerd en nou mag een zieke lekker gaan shoppen. Chemopillen bij de Dirk van de Broek, een medische check-up bij uw daklozenkrantverkoper, het gaat allemaal kunnen. De vergoedingen van psychotherapeuten worden aan banden gelegd. Want gekker kan het allemaal toch niet worden. En gelukkig is op de universiteit van Amsterdam Tamme Tans na een studie van 34 jaar afgestudeerd als psycholoog. Waarschijnlijk op zichzelf. Hij heeft al die tijd een baantje gehad bij een grote supermarkt en is dus nu vooral gespecialiseerd in AH-Erlebnissen. Dat moet ook wel als je 34 jaar lang dezelfde tentamens gedaan hebt. En we zijn in het welvaartsland nog steeds te dik, want zo stond te lezen in die ouwe trouwe nog niet op tabloid verschijnende Telegraaf: het beste dieet is een hond. Maar dan moet je wel weten hoe je hem goed kan bereiden. Met e-i welteverstaan. Trouwens uit ander onderzoek bleek: Nederlanders koken het snelst van heel de wereld. En dan vraag je je af: Hoe weten ze dat? Hoe is dat onderzocht? En hoeveel Nederlanders zijn er bij dat onderzoek daadwerkelijk gekookt. Heeft dat onderzoek ook plaatsgevonden in Schiphol-Oost? Hoewel dat waren natuurlijk typisch geen Nederlanders die daar verbrandden. Maar dat is natuurlijk weer negatief en cynisch gezegd. Want onze Grote Roerganger JP Balkenende heeft gezegd dat 'het nieuws een stukje positiever' moet zijn. Wat heel positief is, is dat er ook weken waren dat er geen asielzoekers en drugskoeriers verbrand werden, sterker nog, dat het geteisem geheel volgens de regels het land uit gesodemieterd werd. Hoera! Hoera! En dat de overlevenden van de brand van de overheid hun doorrookte kleren gewoon mochten aanhouden. Geweldig! En dat de ministers Donner en Verdonk over de brand hebben gezegd dat 'niemand dit gewild heeft'. Moest blijkbaar toch nog even gezegd worden. Maar goed dat het gezegd is! En dat die barst in het raam van Verdonk niet komt door een kogel. Fijn hè. Misschien heeft de stoere minister haar eigen gezicht weerspiegeld gezien in de ruit en heeft ze gedacht: ik zal dat mens eens een kopstoot geven. Of misschien waren het Sinterklaas en Zwarte Piet die een cadeautje kwamen brengen, een brandblusser bijvoorbeeld, maar ja, probeer er bij Rita Verdonk maar eens in te komen. Maar de regering doet zijn uiterste best om de integratie te bespoedigen. Zo was er dit jaar een collecte voor de diabetesstichting en dat dezelfde week als het suikerfeest. En zo was er ook positief nieuws uit Frankrijk, waar idealistische jongeren uit de voorsteden, begaan met de milieuproblematiek, echt aktie ondernamen om het aantal vervuilende automobielen terug te brengen. Hoera! Hoera! Maar goed, ik ga dus in Latijns-Amerika het Nederlands temperament uitleggen. Dat wij twee Domino D day's kennen, eentje in Leeuwarden met dominosteentjes en eentje in Amsterdam met onderwereldtypes. En dat er in Leeuwarden een mus is geliquideerd die 23.000 steentjes had omgegooid en dat degene die ons blij heeft gemaakt met deze dooie mus nu zelf bedreigd wordt. En dat die bedreigers ook weer achterna worden gezeten. En dat daar de pers over schrijft, waarop de columnisten reageren en de cabaretiers en dan de Tweede Kamerleden en dan de achterban en dan, na nog vele stadia waarschijnlijk zelfs ook nog, diep vanuit de 19e eeuw, minister Donner Dat is onze guerilla, vrienden van de Andes, zal ik moeten zeggen. La teoria del domino. Onze asocialen in de Kop van Overijsel wonen in containers en niet onder golfplaten, aan de rand van de stad, maar de stad rukt op, en de burgers hebben last van de asocialen. En men roept: de asocialen moeten in kampen. Maar daar wonen ze al, in Kampen. Maar moet je dat allemaal wel hardop zeggen? Is het niet verstandiger om dingen in het midden te laten en niet te benoemen. De populairste band van Nederland heet niet voor niets Band Zonder Naam. Dan houd je het hier wel 40 jaar vol. Want er wordt al zoveel gekakeld in dit land. Wat dat betreft een compliment voor de zogenaamde Pianoman, aangespoeld op een Engels strand, maar later in het jaar ontmaskerd als een gestoorde Zuidduitser (niet de enige gestoorde Zuidduitser in de wereldgeschiedenis overigens). Deze pianoman werd, in deze tijd van onophoudelijk lawaai, wereldberoemd werd door iets volstrekt unieks en ongebruikelijks te doen: hij hield maandenlang zijn mond. Nederlanders, zal ik aan de Latino's moeten uitleggen, zijn ongeduldig en consumptief, ze willen meteen geholpen worden maar houden niet van in de rij staan, ook al zijn ze gek op dominosteentjes. Probeer het maar uit te leggen. Want ze storten zich wel iedere ochtend massaal in de file, zodat er zoveel fijnstof in de lucht komt dat overtrekkende besmette griepvogels ons land bij voorbaat al niet overleven. Amigos de la pampa, zal ik uitroepen, er zijn hier kijkfiles, langs de weg worden glimmende bolides tentoongesteld en Krelis in zijn Subaru remt af. We hebben een landje van 200 bij 300 kilometer en toch slagen we erin soms, als het een beetje sneeuwt, 1000 kilometer file te creëren. Want in Nederland is alles maakbaar. Als dominosteentjes staan de auto's door het land, komt er een musje, pats, een kijkfile. En dat is tenslotte natuurlijk helemaal niet uit te leggen, een kijkfile van 2 kilometer, want als je 2 kilometer verderop staat, dan zie je niet eens wat! Gelukkig wist Johan Cruijff de oplossing van het fileprobleem te formuleren: allemaal 140 rijden, dan is iedereen sneller thuis! AUTOLIED (lied door Paul Pleijsier & Marcel Verreck) Nou ik was laatst op een feestje bij vrienden Het was wel leuk er was bloemkool en wijn Ik had de meesten allang niet gezien en Ze bleken zeer vooruitstrevend te zijn Waar gaat het heen, riep er een, met de wereld Geen ozonlaag, de regen is zuur Wie nu nog rijdt is een lul van een kerel Toen werd het stil want ik riep overstuur: Ik word gek Als ik geen auto heb 't Is mijn stek En mijn uitlaatklep Ik word gek Als ik geen auto heb En op de laatste verjaardag van opa Was het gesprek niet met ziektes doorspekt Maar met milieupolitiek in Europa Zelfs tante Truus riep: het broeikaseffect! Het was nog vroeg toen de meesten vertrokken Want het duurt lang met de bus en de trein En toen ze gingen riep onverschrokken: Wat is het naar om verstandig te zijn! Want ik word gek Als ik geen auto heb 't Is mijn stek En mijn uitlaatklep Ik word gek Als ik geen auto heb Mijn auto Kijk me toch eens gaan Honderdtachtig Op de linkerbaan O, o, mijn auto Mijn auto Want ik word gek Als ik geen auto heb 't Is mijn stek En mijn uitlaatklep Ik word gek Als ik geen auto heb Ik word gek! Marcel Verreck