PLAATS(3): Volendamlaan (27-9-13)

Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.

Eigenlijk speelt dit verhaal op Houtrust, maar dat roemruchte voetbalstadion is er niet meer. Behalve dan in de hoofden van duizenden Hagenaars en Scheveningers. Ik wandel met mijn zoontje vaak in de omgeving, hoor zelfs in het weekend de juichkreten van de velden die er nu liggen, maar zo massaal en overweldigend als toen wordt het nooit meer. Ik was negen en ging aan de hand van míjn vader naar Holland Sport. Van ADO werd met 3-1 verloren, van Ajax (met Cruijff, Keizer en de anderen) met 3-0, maar Feyenoord versloegen we! Met 1-0. Doelpunt: Arie Don. Met het hoofd, kwade tongen beweerden dat hij vanwege zijn status als Jehova’s Getuige zijn voeten moest sparen. Toen ik dat gerucht ooit in een column vermeldde kreeg ik post van Aries dochter, getooid met de fraaie naam Destiny, die mij vriendelijk uitlegde dat haar vader weliswaar Christen was maar geen Jehova. Waarvan acte. In ieder geval was Arie die dag matchwinnaar in de confrontatie tussen Den Haag en Rotterdam. Het is maar zeer de vraag of onze stad komend weekend weer aan het langste eind zal trekken.
Eén keer ging mijn vader zonder mij. Ajax kwam op bezoek. Hij werd meegenomen door een Scheveningse reder, die wij kenden van de kerk en die bij Holland Sport veel in de melk te brokkelen had. Na afloop ging mijn vader voor mij op handtekeningenjacht. Om Johan Cruijff en Piet Keizer stonden honderden mensen. Welk een thans onvoorstelbare aanraakbaarheid! Mijn vader schoot een jonge Ajax-speler aan, die eenzaam op zijn maten stond te wachten. Ze hadden een leuk gesprek en de vriendelijke jongeman vroeg ons adres en beloofde een paar foto’s te sturen. Niet lang daarna viel er een brief in de bus. In een keurig handschrift op lijntjespapier lazen wij: ‘Beste meneer, hierbij de foto’s voor uw zoon.’ Die brief en die foto’s heb ik nog.
Dat zie je vandaag de dag de jonge miljonairs niet doen. Als ze al kunnen schrijven, want hun leven staat vanaf het prille begin in het (dollar)teken van voetbal. Gescoute pubers verhuizen naar het buitenland, binnenkort worden er opties op embryo’s genomen.
De Volendamlaan is omvangrijk in vergelijking met het naamgevende dorp, typerend voor de huidige luidkeelse onbescheidenheid van de lokale zangers.
Ach, leefde Gerrie Mühren nog maar.