Elke week bespreekt Marcel Verreck in Den Haag Centraal heden en verleden van een bijzondere Haagse plek.
Het herfst. Nee, dit is geen voorbeeld van de zo in zwang zijn lidwoordsverwarring, hier wordt gepoogd het najaar in een werkwoord te vangen. Dat verdient die herfst ook wel, want er wordt lekker gestormd en geregend. Nog mooier vind ik het bijbehorende crisissfeertje dat onmiddellijk door onze media in samenwerking met het KNMI wordt gecreëerd. Het zou wel eens windkracht negen kunnen worden! Mensen blijf thuis, zet uw golfplaten daken vast en sla voor meerdere weken voedsel in. Het is nieuws dat de KLM vanwege de harde wind minder zal vliegen. Behalve dan in de directie, want daar vloog Camiel Eurlings eruit. Ach ja, het is herfst en de eikels vallen. De spoorwegen zullen met gladde bladeren-communiqués komen en uur na uur zal gemonitord worden of er misschien ergens een kapotte bovenleiding is aangetroffen.
Ik heb het woord dijkbewaking nog niet gehoord, maar de wind draait naar noordwest, dus houd je vast. In het Franse Biarritz is al een Nederlandse wandelaar door de golven meegesleurd, dat kan hier ook gebeuren. Verzegel de havenhoofden! Peter Kuipers Munnike, het Duracel-konijn van het journaal, stuitert door de studio. Zullen er nog records gebroken worden? Herfstweer kan niet gewoon herfstweer zijn. Wat is het nieuws als er geen drama of records in aan te treffen zijn?
Maar het uitzicht op de herfst is prachtig, zo vanachter de dubbele beglazing. Kromgebogen fietsers, verzopen passanten, dubbelgewaaide paraplu’s. De boom voor mijn huis die zijn laatste gele bladeren een voor een moet laten waaien. Ergens klinkt een sirene van een hulpdienst, de radiatoren suizen, harde druppels ranselen het daklicht. Ik kan er niet somber van worden. Verderop in huis pruttelt een wekkerradio nog even door over Guus Hiddink, die na een paar verliespartijtje al weer rijp is voor de composthoop. Even ademhalen, mensen. Waarom niet een ogenblik pas op de plaats gemaakt? Waarom die haast? Waarom alles zo snel gekeurd en dan geconsumeerd of afgeschreven? De wereld een dancefeest, door op die hard bonkende beat, in de hoogste versnelling, totdat het hartbonken stopt. Laat de natuur nou even het werk doen. Sterven, opruimen, terugkeren in de lente.
Mooie woorden, maar toen ik vele herfsten geleden als Haags knaapje in kletterend herfstweer en vroege schemer zeiknat naar muziekles in de Aucubastraat fietste, had ik daar natuurlijk ook geen boodschap aan.