De Afko

(verschenen in Den Haag Centraal van 26-4-18)

We weten niet wie de afkorting heeft uitgevonden (Adam en Eva bezaten allebei een nauwelijks in te korten naam), maar de sportwereld en met name de sportpers moet hem of haar dankbaar zijn. De Volkskrant schakelde onlangs wegens papierschaarste voor een van zijn vele weekendbijlagen over op andere vellen. Zonder de afkorting zou dat punt al veel eerder bereikt zijn.
Neem die heerlijke bekerfinale van afgelopen zondag. Stel dat PEC Zwolle en NAC tegenover elkaar hadden gestaan. Ik neem de vrijheid om daar een afkortingsvrij affiche van te presenteren: De Prins Hendrik Ende Desespereert Nimmer Combinatie Zwolle tegen de Nooit Opgeven Altijd Doorzetten Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door Ontspanning Combinatie strijden om de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond-beker. Dan maar PEC-NAC, lijkt me.
Zelf ben ik tien jaar werkend lid geweest van de roemruchte Haagse Voorwaarts Utile Dulci Combinatie. Het was in de tijd dat je de afkorting VUC nog zonder decorumverlies kon bezigen. Sindsdien hebben afkortingen mijn bijzondere belangstelling. Zo werd ik in 1986 drs. in de Neerlandistiek, maar toen mijn vriend Paul mij na het afstuderen betitelde als doctorandus Verreck, proefde je de goedmoedige spot. De enkele keer dat ik nog post krijg met drs. voor mijn naam, kan ik een glimlach niet onderdrukken. Ik had natuurlijk kunnen promoveren, maar ja, dat betekent veel matig betaalde arbeid verrichten (in dienst van de mensheid, dat wel!) om zo’n enkele s weg te werken.
Dan kan je ook nog proberen prof te worden, maar die ambitie had ik vooral op de lagere school. Toen wilde ik voetbalprof worden. Het is maar goed dat ik in de taal ben doorgegaan.
Als student speelde ik in de Amsterdamse onderbond tegen clubs met namen als HBOK (Het Begon Op Klompen) en WVHEDW, helemaal een club die niet aan te moedigen valt. Daar was sprake van drie bloedgroepen: Wilhelmina Vooruit, Hortus en Eendracht Doet Winnen.
De laatste tijd kun je me regelmatig met een tennisracket in mijn hand aantreffen op Houtrust, waar ooit mijn jeugdheld Sjaak Roggeveen zijn doelpuntjes voor Holland Sport maakte. De club heet Never Out, geen afkorting wel veel wishful thinking, maar die deelt het perk met de beach-afdeling van de sympathieke volleybalclub Kalinko. Oftewel de Kangaroos (ooit de volleybalclub van het Aloysius College) Lindoduin (de hal waarin het Scheveningse VVL speelde) Kombinatie. Een rijke geschiedenis verstopt in een woord, dat niet eens klinkt als een afkorting!